Verbum

ультрафіяле́тавы, -ая, -ае.

У выразе: ультрафіялетавыя прамяні — нябачныя вокам прамяні, якія ляжаць у спектры за фіялетавымі.

уто́к, утку́, м. (спец.).

Папярочныя ніткі тканіны, якія пераплятаюцца з падоўжнымі (асновай).

|| прым. уто́чны, -ая, -ае.

філало́гія, -і, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць мову і літаратуру.

Славянская ф.

|| прым. філалагі́чны, -ая, -ае.

характарызава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся; незак.

Мець якія-н. характэрныя рысы.

Стэпавыя раёны характарызуюцца сухім кліматам.

цытахі́мія, -і, ж.

Навука аб хімічных працэсах, якія адбываюцца ў жывой клетцы.

|| прым. цытахімі́чны, -ая, -ае.

чэрнь¹, -і, ж., зб. (уст., зневаж.).

Просты народ, людзі, якія належалі да ніжэйшых непрывілеяваных слаёў грамадства.

эўфемі́зм, -а, м. (кніжн.).

Слова або выраз, якія замяняюць грубы, непажаданы сэнс.

|| прым. эўфемісты́чны, -ая, -ае.

яснаба́чанне, -я, н. (кніжн.).

Незвычайная здольнасць прадбачыць, распазнаваць будучае і з’явы, якія недаступны ўспрыманню звычайнага чалавека.