электра-

(ад гр. elektron = янтар)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «электрычны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

замкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -нёны і -ну́ты; зак.

1. што. Зачыніць на замок, на ключ.

З. дзверы.

З. хату.

2. каго-што. Памясціць куды-н., зачыніўшы на замок.

З. ката ў каморы.

З. паперы ў скрынку.

3. што. Злучыць канцы, крайнія часткі чаго-н.

З. электрычны ланцуг.

З. кола акружэння.

|| незак. замыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| прым. замыка́льны, -ая, -ае (да 3 знач.; спец.).

Замыкальныя мускулы (у малюска).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

modulate

[ˈmɑ:dʒəleɪt]

v.

1) рэгулява́ць; дапасо́ўваць, зьмякча́ць, аслабля́ць

2) зьмяня́ць (го́лас для інтана́цыі)

3)

а) Mus. мадулява́ць го́ласам

б) мадулява́ць электры́чны ток

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

электры́к

(фр. électrique, ад н.-лац. electricus = электрычны)

блакітны колер з шэрым адценнем (напр. сапфір колеру э.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

юпі́тэр

(лац. Juppiter = імя вярхоўнага бога ў старажытнарымскай міфалогіі)

магутны электрычны асвятляльны прыбор, які выкарыстоўваецца пры кіназдымках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Läutwerk, Läutewerk

n -(e)s, -e

1) электры́чны звано́к, гукава́я сігналіза́цыя

2) механі́зм бо́ю (у гадзінніку)

3) будзі́ннік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ампервольто́мметр ампервольтомме́тр

(ад ампер + вольт + ам + -метр)

камбінаваны электрычны прыбор для вымярэння сілы току, напружання і электрычнага супраціўлення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вектарме́тр

(ад вектар + -метр)

электрычны прыбор для вымярэння сярэдняга значэння велічыні і фазы пераменнага току або электрычнага напружання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідраэлектры́чны

(ад гідра + электрычны)

звязаны з электрычнасцю, што атрымліваецца шляхам пераўтварэння энергіі рухомай вады (напр. г-ая станцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

і́мпульс, ‑у, м.

1. Унутраны штуршок да якога‑н. дзеяння; пабуджэнне, пабуджальная прычына. Ахтан асцярожна заўважыў: — У навуковай рабоце часамі важна бывае даць імпульс, калі хочаце, падаць прыклад... Алешка.

2. Колькасць руху, роўная здабытку масы цела на яго скорасць.

•••

Нервовы імпульс — хваля ўзбуджэнняў, якая распаўсюджваецца па нервовай сістэме.

Электрычны імпульс — імгненны адзінкавы скачок току або напружання ў электрычным ланцугу.

[Лац. impulsus — удар, штуршок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)