недакла́днасць, ‑і;
1. Уласцівасць недакладнага.
2. Адхіленне ад ісціны, памылка; няправільнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недакла́днасць, ‑і;
1. Уласцівасць недакладнага.
2. Адхіленне ад ісціны, памылка; няправільнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чацвёрты, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bryt, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
аграма́дзіна, ‑ы,
Прадмет вельмі вялікіх памераў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іглі́нка, ‑і,
Хваёвая іголка, звычайна маленькая.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чатырохвуго́льнік, ‑а,
Геаметрычная фігура, абмежаваная чатырма прамымі лініямі, што перасякаюцца і ўтвараюць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
obvious
я́сны; відаво́чны, я́ўны, бясспрэ́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
алетэтры́н
(ад
лекавы прэпарат, антыбіётык, які выкарыстоўваецца для лячэння інфекцыйных хвароб (ангіны, менінгіту, сепсісу, ганарэі і інш).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
адме́ннік, ‑а,
Тое, што і сінонім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўжывы́, ‑ая, ‑ое.
Чуць жывы, блізкі да смерці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)