я́блычак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

1. гл. яблык.

2. Цэнтр мішэні (у 1 знач.) у выглядзе чорнага круга.

Папасці (пацэліць, трапіць) у самы я. (таксама перан.: дакладна, правільна ўгадаць, сказаць і пад., разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dyspozytura

ж. цэнтр кіравання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hub [hʌb] n.

1. (of) цэнтр ува́гі, інтарэ́су, дзе́йнасці; «сэ́рца», асно́ва;

the hub of the universe цэнтр сусве́ту; пуп зямлі́

2. кало́дка (кола); уту́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сцэнтрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Прывесці цэнтр інструмента, механізма ў належнае становішча. Сцэнтраваць аптычныя шклы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hypermarket [ˈhaɪpəˌmɑ:kɪt] n. гіперма́ркет, буйны́ ўніверса́м, гандлёвы ко́мплекс, гандлёвы цэнтр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выліча́льны Réchen ;

выліча́льны цэнтр Réchenzentrum n -s, -tren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mall [mɔ:l, mæl] n. AmE вялі́кая тэрыто́рыя з мно́ствам крам, гандлёвы цэнтр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

think tank [ˈθɪŋkˌtæŋk] n. «мазгавы́ цэнтр»; калекты́ў навуко́ўцаў, навуко́ва-дасле́дчы інстыту́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БЕЛАРУ́СКІ ЦЭ́НТР ПА ДЫЯГНО́СТЫЦЫ І КАНТРО́ЛІ ЗА ТРА́НСПАРТНА-ЭКСПЛУАТАЦЫ́ЙНЫМ СТА́НАМ АЎТАМАБІ́ЛЬНЫХ ДАРО́Г І ЗБУДАВА́ННЯЎ НА IX (Белдарцэнтр) Міністэрства архітэктуры і будаўніцтва Рэспублікі Беларусь. Засн. ў 1993 у Мінску на базе ін-та «Белрамдарпраект». Асн. кірункі дзейнасці: дыягностыка і кантроль за транспартна-эксплуатацыйным станам аўтадарог і збудаванняў на іх; праектаванне буд-ва і рамонту аўтадарог і збудаванняў на іх; выкананне інж. пошукаў, у тым ліку разведка радовішчаў мясц. будматэрыялаў; распрацоўка і ўзгадненне маршрутаў руху цяжкавагавых і буйнагабарытных трансп. сродкаў.

А.З.Палтаржыцкі.

т. 2, с. 461

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ра́дыус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У матэматыцы: адрэзак прамой лініі, які злучае цэнтр з любым пунктам акружнасці або паверхні шара.

2. перан. Велічыня ахопу чаго-н., вобласць распаўсюджання чаго-н.

Р. дзеяння авіяцыі.

|| прым. ра́дыусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)