tip-top

разм.

1. прысл. дасканала, выдатна, цудоўна;

2. прым. дасканалы, выдатны, цудоўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyborowy

wyborow|y

адборны; цудоўны;

strzelec ~y — снайпер;

wódka ~a — гарэлка найлепшага гатунку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

byczy

bycz|y

1. бычыны;

2. разм. цудоўны; добры;

~e życie — цудоўнае жыццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

heavenly [ˈhevnli] adj.

1. бо́жы; свяшчэ́нны

2. нябе́сны; які́ знаходзіцца на/у не́бе;

heavenly bodies нябе́сныя це́лы

3. infml чаро́ўны, цудо́ўны, дзіво́сны;

What heavenly weather! Якое цудоўнае надвор’е!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ДАШЫ́ЕЎ Дугаржап Цырэнавіч

(н. 15.5.1939, с. Улзар, Бурація, Рас. Федэрацыя),

бурацкі спявак (лірыка-драм. тэнар). Нар. арт. Расіі (1979). Нар. арт. СССР (1986). Скончыў Уральскую кансерваторыю (1969). З 1969 саліст Бурацкага т-ра оперы і балета. Сярод партый: Герман («Пікавая дама» П.Чайкоўскага), Андрэй Хаванскі («Хаваншчына» М.Мусаргскага), Атэла, Дон Карлас, Альфрэд, Радамэс («Атэла», «Дон Карлас», «Травіята», «Аіда» Дж.Вердзі), Хазэ («Кармэн» Ж.Бізэ), Каніо («Паяцы» Р.Леанкавала), Баір («Цудоўны скарб» Б.Ямпілава), Энхэ («Энхэ—Булат-батар» М.Фралова). Лаўрэат Усесаюзнага конкурсу вакалістаў імя Глінкі (Масква, 1968). Дзярж. прэмія Бураціі 1977. Дзярж. прэмія Расіі 1983.

т. 6, с. 73

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

magnificent

[mægˈnɪfɪsənt]

adj.

1) пы́шны, велікапы́шны; ве́лічны

2) імпаза́нтны; высакаро́дны (пра сло́вы і пад.)

3) узвы́шаны (пра ідэ́і і пад.)

4) надзвыча́йны, дзіво́сны, цудо́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rozkoszny

rozkoszn|y

прыемны, цудоўны, шчасны;

~y uśmiech — прыемная ўсмешка;

~e życie — шчаснае жыццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

залаты́, -а́я, -о́е.

1. гл. золата.

2. у знач. наз. залаты́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Манета з золата, чырвонец.

3. Колеру золата, бліскуча-жоўты.

Залатыя валасы.

Залатая восень.

4. перан. Шчаслівы, радасны.

З. час.

З. век.

5. перан. Цудоўны, выдатны.

З. чалавек.

Залатыя рукі (умелыя).

6. перан. Дарагі, любімы.

Залатыя мае дзеткі.

○

Залатое сячэнне (спец.) — гарманічная прапорцыя, у якой адна частка адносіцца да другой, як усё цэлае да першай часткі.

◊

Залатая моладзь — пра моладзь з забяспечаных слаёў грамадства, якая вядзе марнатраўнае жыццё.

Залатая сярэдзіна — пра спосаб дзеяння, пры якім пазбягаюць крайнасцей, рызыкі, смелых рашэнняў.

Залатое вяселле (разм.) — пяцідзесяцігоддзе сямейнага жыцця.

Залатое дно — пра невычэрпную крыніцу багацця, даходу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

peach

[pi:tʃ]

1.

n.

1) пэ́рсік -а m. (плод і дрэ́ва)

2) румя́ны ко́лер

3) Sl. красу́ня

2.

adj.

1) пэ́рсікавы; румя́ны

2) цудо́ўны; прые́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Erlébnis

n -ses, -se

1) перажыва́нне

2) прыго́да

3) падзе́я

das Scháuspiel war ein ~ — спекта́кль быў цудо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)