стрыжнявы́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Тое, што і стрыжнёвы (у 1, 3 знач.). Пачуццё асабістай годнасці і актыўнасць натуры — стрыжнявыя рысы характару маці з верша «Ткала я, ткала палотны». У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Stárrheit

f -

1) нерухо́масць

2) цвёрдасць, непахі́снасць, упа́ртасць

3) закасцяне́ласць, нерухо́масць

4) жо́рсткасць (характару)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

невозмути́мость ж. спако́й, -ко́ю м., спако́йнасць, -ці ж.; абыя́кавасць, -ці ж.; непару́шнасць, -ці ж.;

отвеча́ть с невозмути́мостью адка́зваць спако́йна (абыя́кава);

невозмути́мость хара́ктера спако́йнасць хара́ктару;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

candor

[ˈkændər]

n.

1) шчы́расьць, адкры́тасьць, сумле́ннасьць f.

2) справядлі́васьць, бесстаро́ннасьць f.

3) бездако́рнасьць, беззага́ннасьць f. (хара́ктару), чысьціня́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stability

[stəˈbɪləti]

n., pl. -ties

1) трыва́ласьць, усто́йлівасьць, стабі́льнасьць f.

2) вы́трыманасьць (хара́ктару), непахі́снасьць f.

3) асто́йлівасьць f. (карабля́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

псіханеўро́з

(ад псіха- + неўроз)

захворванне цэнтральнай нервовай сістэмы функцыянальнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

недзеяздо́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Кніжн. Няздольны да дзеяння, да дзейнасці. Недзеяздольная арганізацыя.

2. Спец. Які не мае права рабіць дзеянні юрыдычнага характару і не нясе адказнасці за свае ўчынкі. Недзеяздольны кліент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́мслівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць помслівага. Помслівасць характару. // Пачуццё, жаданне помсты. — Дык гэта ж ты варту-уеш, — усё з той жа іроніяй адзначыў старшыня. Радасная помслівасць яшчэ жыла ў ягонай душы. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які належыць да таго самага роду, разраду; аднолькавага характару; падобны. Аднародныя з’явы. Аднародныя збудаванні. // Аднолькавы ва ўсіх сваіх частках. Аднародная маса. Аднароднае асяроддзе.

•••

Аднародныя члены сказа гл. член.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заскару́зласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан заскарузлага. Працэс нараджэння новага характару пісьменнік бачыў у барацьбе новага са старым унутры самога чалавека праз пераадоленне.. адасобленасці і заскарузласці, узрошчаных старой, дарэвалюцыйнай вёскай. Барсток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)