re-educate [ˌri:ˈedʒʊkeɪt] v. перавыхо́ўваць;

Young criminals must be re-educated. Маладых злачынцаў трэба абавязкова перавыхоўваць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

accurate

[ˈækjərət]

adj.

акура́тны, дакла́дны

You must be accurate in arithmetic — У арытмэ́тыцы трэ́ба быць дакла́дным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Here you are!

а) Вось і вы

б) Вось вам; Вось то́е, што вам трэ́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

павыкарчо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выкарчаваць усё, многае. [Плакс:] — Перш чым сеяць, трэба падрыхтаваць глебу, трэба павыкарчоўваць старое карэнне... Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

необходи́мо

1. безл., в знач. сказ. неабхо́дна; (очень нужно)е́льмі) трэ́ба, (ве́льмі) патрэ́бна;

2. нареч. неабхо́дна; абавязко́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́думка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. Хлусня, тое, што выдумана.

Не трэба слухаць, усё гэта выдумкі.

2. Тое, што прыдумана, вынайдзена; вымысел, фантазія.

Нас здзіўляюць яго выдумкі і прапановы.

3. Здольнасць выдумляць.

Чалавек з выдумкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сумле́нне, -я, н.

Пачуццё маральнай адказнасці за свае паводзіны, учынкі і інш.

С. ў яго крыштальна чыстае.

Са спакойным сумленнем рабіць што-н. — будучы ўпэўненым у правільнасці сваіх учынкаў, дзеянняў.

Сумленне загаварыла — стала сорамна.

Як сумленне падказвае — як трэба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

tax-free [ˌtæksˈfri:] adj. во́льны ад пада́ткаў;

tax-free goods тава́ры, за які́я не трэ́ба плаці́ць пада́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tuck-in [ˈtʌkɪn] n. infml до́брая е́жа;

have a good tuck-in пае́сці як трэ́ба, до́бра нае́сціся

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абзаво́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; заг. абзаво́дзься.

Незак. да абзавесціся. Усё трэба будаваць нанава, усім трэба абзаводзіцца з самага пачатку. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)