electric [ɪˈlektrɪk] adj.

1. электры́чны;

an electric bill раху́нак за электры́чнасць;

an electric current электры́чны ток;

an electric plug электры́чны штэ́псель;

an electric socket электры́чная разе́тка

2. наэлектрызава́ны;

The atmosphere in the hall was electric. Атмасфера ў зале была наэлектрызавана.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пра́га ’жэрдка, якая закрывае праход на адроджаную пашу’ (Сцяшк. Сл.), про́га ’жэрдка, якой закрываюць праход’, ’праход у агароджы’ (смарг., Сл. ПЗБ), сюды ж прагве́нь ’бервяно ці нізенькая сценка, якая аддзяляе ток у гумне’ (віл., Сл. ПЗБ). Паводле Лаўчутэ (Балтизмы, 50), з літ. pragà ’адтуліна, пралаз, пралом’. У бел. словах адбыўся семантычны пераход ’праход, пралаз’ — ’тое, чым іх закрываюць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

induce

[ɪnˈdu:s]

v.t.

1) схіля́ць, прымуша́ць; заахво́чваць; уплыва́ць, перако́нваць

2) выкліка́ць што, прычыня́цца да чаго́

3) Electr. узбуджа́ць індукцы́йны ток або́ зара́д

4) рабі́ць высно́ву шля́хам інду́кцыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

постоя́нный

1. (всегдашний) пастая́нны, заўсёдны, заўсёдашні;

постоя́нные ве́тры заўсёдныя (заўсёдашнія) вятры́;

2. (неизменный) ста́лы; нязме́нны;

у него́ постоя́нный хара́ктер у яго́ ста́лы хара́ктар;

3. (верный) ве́рны; нязме́нны;

он постоя́нен в дру́жбе ён ве́рны ў сябро́ўстве;

4. (на долгий срок) пастая́нны, ста́лы;

постоя́нное расписа́ние ста́лы раскла́д;

постоя́нный ток пастая́нны ток;

постоя́нная величина́ ста́лая (пастая́нная) велічыня́;

постоя́нный капита́л пастая́нны капіта́л;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Жывато́к ’крынічнае месца’ (жыт., Яшкін), ’часовае русла ракі’ (палес., Талстой, Геогр.), жывато́чына ’крынічнае месца’, (слаўг., Яшкін). Укр. палес. жывотьок ’дрыгва’, животочина ’крыніца’ (Лысенка, СПГ). Ц.-слав., ст.-рус. животочьный ’жыватворны, цудадзейны’, ст.-рус. животекущий (аб вадзе). Жывая вада мае знач ’цякучая, крынічная вада’, а таксама казачнае ’цудадзейная вада’. Талстой (Геогр., 186) этымалагізуе жываток ад жывы і ток ’цячэнне’; гэта не выклікае пярэчанняў. Гл. яшчэ жывавод.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фізіятэрапі́я

(ад гр. physis = прырода + therapeia = лячэнне)

раздзел медыцыны, які вывучае ўздзеянне на арганізм розных фізічных фактараў, прыродных (вада, паветра, сонечнае святло і цеплыня) і штучных (электрычны ток, магнітнае поле), а таксама распрацоўвае метады лячэння хвароб фізічнымі сродкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

secondary

[ˈsekənderi]

1.

adj.

1) пабо́чны, другара́дны

2) неарыгіна́льны; вытво́рны (пра сло́ва)

3) Electr. дру́гасны (пра ток)

2.

n.

1) паднача́лены -ага m.

2) пабо́чны на́ціск

3) памо́чнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вібра́тар

(ад лац. vibrare = дрыжаць, вагацца)

1) прылада, прыстасаванне для ўтварэння рытмічных ваганняў;

2) адрэзак правадніка, па якім цячэ пераменны ток высокай частаты, што ўзбуджае электрамагнітныя ваганні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

втори́чный

1. (повторный) паўто́рны; другаразо́вы; (второй) другі́;

втори́чное собра́ние паўто́рны (другаразо́вы) сход;

втори́чное сообще́ние другаразо́вае паведамле́нне;

втори́чная электри́ческая обмо́тка другаразо́вая электры́чная абмо́тка;

втори́чный прие́зд паўто́рны (другі́) прые́зд;

2. (производный, зависимый) дру́гасны;

втори́чный ток эл. дру́гасны ток;

втори́чные спирты́ хим. дру́гасныя спірты́;

втори́чные явле́ния мед. дру́гасныя з’я́вы;

втори́чный дохо́д эк. дру́гасны дахо́д;

3. (второстепенный) другара́дны; (побочный) пабо́чны;

втори́чные при́знаки другара́дныя адзна́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пастая́нны beständig, ständig, fórtwährend, únunterbrochen, stétig (бесперапынны);

пастая́нны наве́д(валь)нік Stámmgast m -es, -gäste;

пастая́нны ток эл Gléichstrom m (e)s, -ströme;

пастая́нная велічыня́ спец Konstánte (sub) f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)