Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
допельендбо́л
(ад ням. doppelend = двухканцовы + англ. ball = мяч)
спартыўны снарад для трэніроўкі ў боксе ў выглядзе мяча, што вісіць на доўгай спружыне і адцягнены знізу вяроўкай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эспа́ндэр
(англ. expander, ад лац. expandere = распасціраць, расцягваць)
спартыўны снарад з дзвюх ручак, злучаных некалькімі рызінавымі шнуркамі або спружынамі, для развіцця мышцаў рук, грудзей і спіны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
прака́тны1, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які прызначаецца, служыць для пракаткі, пракату 1 (у 1 знач.). Пракатны стан. Пракатныя валы.// Выраблены шляхам пракаткі, пракату. Пракатныя металічныя вырабы.
2. Які мае адносіны да вырабу пракату. Пракатная вытворчасць. Пракатны цэх.
прака́тны2, ‑ая, ‑ае.
1. Які аддаецца напракат. Пракатная машына. Пракатны спартыўны інвентар.
2. Які аддае напракат. Пракатная кантора.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дуэ́т, ‑а, М дуэце, м.
1. Музычны твор або эпізод у оперы, араторыі і пад. для двух інструментаў або двух галасоў з самастойнымі партыямі. Вакальны дуэт. Дуэт для скрыпкі і віяланчэлі.
2. Ансамбль з двух выканаўцаў. // Пра ўдзельнікаў парнага спартыўнага выступлення. Спартыўны дуэт.
3.узнач.прысл.дуэ́там. У два галасы, на двух інструментах. Спяваць дуэтам.
[Іт. duetto.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
totalizator
м. таталізатар;
totalizator sportowy — спартыўны таталізатар;
grać w ~a — іграць на таталізатары;
гл. totolotek
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ба́гі
(англ. buggy)
адна- або двухмесны спартыўны аўтамабіль са здымным адкрытым кузавам і цвёрдай рамай, прызначаны для спаборніцтваў на перасечанай мясцовасці.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
інвента́р, -ру́м., в разн. знач. инвента́рь;
сельскагаспада́рчы і. — сельскохозя́йственный инвента́рь;
шко́льны і. — шко́льный инвента́рь;
спарты́ўны і. — спорти́вный инвента́рь;
○ жывы́ і. — живо́й инвента́рь;
мёртвы і. — мёртвый инвента́рь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
інвента́р, ‑у, м.
1. Сукупнасць прадметаў, прылад, якія складаюць маёмасць прадпрыемства, установы, арганізацыі. Спартыўны інвентар. Школьны інвентар.// Прылады сельскагаспадарчай вытворчасці. Сельгасарцелі дзейна рыхтуюцца да праверкі — ачышчаюць насенне, рамантуюць інвентар, машыны, вывозяць на палі ўгнаенне.Арочка.— Інвентар гатовы: плугі, бароны ўжо адрамантавалі.Васілевіч.
2. Вопіс маёмасці, рэестр. Скласці інвентар.
•••
Жывы інвентар — цяглавая і малочная жывёла.
Мёртвы інвентар — прылады працы, перавозачныя сродкі і іншая маёмасць.
[Лац. inventarium.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клубIIIм. Klub, Club m -(e)s, -s; Klúbhaus n -es, -häuser (будынак);
маладзёжны [мо́ладзевы] клуб Júgendklub m;
спарты́ўны клуб Spórtklub m, Spórtverein m -s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)