дзетдо́маўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзетдома, належыць яму. Імя дзяўчынцы .. [Залескі] пакінуў дзетдомаўскае, прозвішча даў сваё. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збрысці́, збрыду, збрыдзеш, збрыдзе; збрыдзём, збрыдзяце; зак.

Разм. Сысці куды‑н., пакінуўшы сваё месца. Цяля збрыло невядома куды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здо́ўжыцца, ‑жыцца; зак.

Здацца вельмі доўгім; надакучыць. Дарога гэтак здоўжылася, што здавалася, яны ехалі ўсё сваё жыццё. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтачы́ць сов., прям., перен. отточи́ть;

а. на тачы́ле нож — отточи́ть на точи́ле нож;

а. сваё майстэ́рства — отточи́ть своё мастерство́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bleat​2 [bli:t] v.

1. бляя́ць; мы́каць, мыча́ць

2. (on, about) нарака́ць, скуго́ліць, ска́рдзіцца на лёс;

Stop bleating about your life. Перастань скардзіцца на сваё жыццё.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pencil​1 [ˈpensl] n. ало́вак;

in pencil (напі́саны) ало́ўкам;

Should I sign my name in pencil or ink? Я павінен напісаць сваё імя алоўкам або чарнілам?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reconsider [ˌri:kənˈsɪdə] v. перагляда́ць, мяня́ць (рашэнне, планы і да т.п.); пераду́маць;

He wants you to reconsider your decision. Ён хацеў бы, каб вы памянялі сваё рашэнне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

анані́м

(гр. anonymos = безыменны)

1) аўтар літаратурнага твора або пісьма, які ўтаіў сваё імя;

2) літаратурны твор або пісьмо, на якім не пазначаны аўтар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канскры́пцыя

(лац. conscriptio = запіс)

спосаб камплектавання арміі ў шэрагу еўрапейскіх дзяржаў на аснове воінскай павіннасці з правам выкупіцца або паставіць на сваё месца іншага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

разве́сіць, -ве́шу, -ве́сіш, -ве́сіць; -ве́шаны; зак., што.

1. Павесіць у розных месцах, развешаць (разм.).

Р. сушыць бялізну.

2. Шырока, у розныя бакі раскінуць (галіны).

Клён развесіў сваё голле.

◊

Развесіць вушы (разм., іран.) — слухаць што-н. з цікавасцю і даверлівасцю.

Развесіць губы (разм., іран.) — быць пасіўным, безуважным.

|| незак. разве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)