хітыназо́і

(н.-лац. chitinozoa)

група марскіх выкапнёвых жывёльных арганізмаў, рэшткі якіх выяўлены ў адкладах ардовіку, сілуру, ніжняга дэвону.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капітулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак.

1. Спыніўшы ваенныя дзеянні, здацца (здавацца) пераможцу на прадыктаваных ім умовах. Рэшткі нямецка-фашысцкай арміі безагаворачна капітулявалі. «Беларусь».

2. перан. Адступіць (адступаць) перад цяжкасцямі, перашкодамі; прызнаць (прызнаваць) сваё бяссілле ў чым‑н. Капітуляваць перад пагрозай. Капітуляваць у спрэчцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

remainder [rɪˈmeɪndə] n.

1. рэ́шта, аста́так, рэ́шткі;

The remainder of his life he spent in the country. Астатак свайго жыцця ён правёў у вёсцы.

2. the remainder аста́тнія;

The remainder sat down. Астатнія селі.

3. math. аста́ча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

remanent, ~u

м.

1. перападлік; спраўджванне наяўнасці;

2. рэшткі; лішак (тавараў);

upłynnić ~y — рэалізаваць (распрадаць) лішкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Во́лакі, волокы толькі мн. л. ’рэшткі несабранага збожжа пры жніве, якія чапляюцца за ногі жняі’; ’усё, што можа зачапіцца за ногі пры хадзьбе’ (З нар. сл.). Да валачыць, валаку (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рапяхі́ мн. л. ’адходы пры прадзенні кудзелі’ (жлоб., Шатал.). Відаць, да рэ́пех ’лопух’ (гл.), вобразны перанос учэпістых калючак лопуху або дзядоўніку на рэшткі кастрыцы, што трапляюцца ў недастаткова вычасаным ільне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Страмбе́ль ‘сцябло’, ‘рэшткі храпкі з каранямі’, ‘адростак пяра пасля лінькі птушак’ (Сл. ПЗБ). З літ. stramblỹs ‘сцябло’ (там жа). Сюды ж страмбя́к ‘адростак пяра пасля лінькі’, страмбялёк ‘тс’ (шальч., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

араўкары́ты

(ад ісп. Arauco = назва чылійскай правінцыі)

рэшткі ствалоў хвойных дрэў, якія сустракаюцца ў адкладах пермскага перыяду (гл. палеазой).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіна́нтрап

(ад п.-лац. Sinae = Кітай + -антрап)

старажытны, блізкі да пітэкантрапа, тып выкапнёвага чалавека, рэшткі якога знойдзены ў Кітаі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цэрцы́дыя

(н.-лац. cercidia)

павук-крыжавік, які жыве сярод нізкіх раслін у месцах, дзе ёсць мох, сухія раслінныя рэшткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)