дубле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзін з двух аднолькавых прадметаў, другі экзэмпляр якой-н. рэчы.

Д. кнігі ў бібліятэцы.

2. Два выстралы запар па адной цэлі з двухствольнай стрэльбы.

|| прым. дубле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́кідаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Выкінуць у некалькі прыёмаў (усё, многае).

В. рэчы праз акно.

2. перан. З цяжкасцю выгадаваць (разм.).

В. дзяцей.

|| незак. выкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лама́чча, -а, н., зб.

1. Галлё, сучча, абламаныя часткі дрэў, якія валяюцца ў лесе.

Збіраць л.

2. Ламаныя, непрыгодныя для карыстання або прыгодныя толькі для перапрацоўкі прадметы.

Жалезнае л.

3. перан. Непатрэбныя рэчы (разм.).

Поўная хата л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэч ж., в разн. знач. вещь; (домашнего обихода — ещё) предме́т м.;

рэ́чы дама́шняга ўжы́тку — предме́ты дома́шнего обихо́да;

чамада́н з рэ́чамі — чемода́н с веща́ми;

цёплыя рэ́чы — тёплые ве́щи;

ён напіса́ў цудо́ўную р. — он написа́л чуде́сную вещь;

раска́зваюць ціка́выя рэ́чы — расска́зывают интере́сные ве́щи;

вось гэ́та р.! — вот э́то вещь!;

○ р. у сабе́ — филос. вещь в себе́;

◊ зразуме́лая р.! — я́сное де́ло!;

дзі́ўная р. — удиви́тельно, стра́нно, стра́нное де́ло;

вядо́мая р. — в знач. вводн. сл. изве́стное де́ло;

і́ншая р. — друго́е де́ло;

звыча́йная р. — в поря́дке веще́й;

глядзе́ць на рэ́чы про́ста — смотре́ть на ве́щи про́сто;

называ́ць рэ́чы сваі́мі імёнамі — называ́ть ве́щи свои́ми имена́ми;

ні да пе́чы ні да рэ́чы — ни к селу́ ни к го́роду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Трыхаму́днічанне, трыхаму́дства ‘пустаслоўе’ (Юрч. Мудр.). У выніку пераносу семантыкі з трахаму́ддзе ‘малакаштоўныя рэчы’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзіво́сы, ‑вос і ‑аў, мн.

Разм. Дзіўныя рэчы, здарэнні; цуды. Дзядзька падбаўляў страху, расказваючы на печы розныя дзівосы. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-што.

Адвезці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паадвозіць людзей на станцыю. Паадвозіць рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўпіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Увапхнуць, упіхнуць усіх, многіх або ўсё, многае. Паўпіхаць рэчы ў чамадан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przedrozbiorowy

przedrozbiorow|y

гіст. які адносіцца да перыяду перад падзелам Рэчы Паспалітай;

historia Polski ~ej — гісторыя Польшчы да падзелу Рэчы Паспалітай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

знахо́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Знойдзеная рэч.

Бюро знаходак (установа, якая вяртае згубленыя рэчы іх уладальнікам).

2. перан. Аб кім-, чым-н. набытым і вельмі патрэбным.

Творчыя знаходкі.

Гэты спецыяліст — з. для прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)