growth [grəʊθ] n.

1. рост, развіццё;

growth hormones гармо́ны ро́сту

2. (in, of) павелічэ́нне, распаўсю́джанне, распаўсю́джванне;

population growth рост насе́льніцтва;

growth of education распаўсю́джанне/распаўсю́джванне адука́цыі;

the rapid growth in crime ху́ткі рост злачы́ннасці

3. med. пухлі́на

4. па́раснік, раслі́ннасць;

the thick growth of weeds густы́ па́раснік пустазе́лля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zertéilen

1.

vt

1) дзялі́ць [разраза́ць] на ча́сткі; расклада́ць

2) раздзяля́ць, размярко́ўваць

2.

(sich) раздзяля́цца, размярко́ўвацца

die Geschwúlst zertéilte sich — пухлі́на спа́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Зато́ка ’невялікі заліў’. Рус. смал. зато́ка ’багністы луг, месца, якое затапляецца паводкай’, цвяр. заток ’заліў’, укр. затока ’тс’, польск. zatoka ’заліў’, ’паглыбленне, паварот’, чэш., славац. zátoka ’заліў’, славен. zatòk ’невялікі заліў’, ’пухліна’, серб.-харв. за̑токи ’заліў’, балг. дыял. за́ток ’тс’. Ст.-рус. затокъ, затока ’тс’ (XVII ст.). Прасл. бязафіксны назоўнік ад za‑tek‑ti (гл. цячы) з чаргаваннем галосных е — о. БЕР, 1, 613; Нітшэ, 297; Юркоўскі, Ukr. hydrogr. 85.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГІДРАЦЭ́ЛЕ

(ад гідра... + грэч. kēlē пухліна),

збіранне серознай вадкасці ў абалонках яечка з прычыны цяжкага адтоку яе па лімфатычных вузлах. Бывае прыроджаным (пры парушэннях эмбрыягенезу) і набытым (пры траўмах, запаленчых працэсах, пухлінах яечка і яго прыдатка, сардэчнай дэкампенсацыі). Пры вострым гідрацэле — раптоўны боль, прыпухласць, пачырваненне скуры; хранічнае гідрацэле развіваецца павольна, гадамі. Машонка пры гідрацэле грушападобнай формы, межы вадзянкі акрэслены пахвінным каналам, скура расцягнутая, без складак, бліскучая, яечка можа не вызначацца. Лячэнне: пры вострым гідрацэле — устараненне асн. захворвання, пры хранічным — хірургічнае.

М.З.Ягоўдзік.

т. 5, с. 237

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

growth

[groʊӨ]

n.

1) рост -у m.

2) павелічэ́ньне n., наро́ст, прыро́ст -у m.

3) пахо́джаньне n.

a plant of foreign growth — расьлі́на заме́жнага пахо́джаньня

4) за́расьнік -у m.

5) пухлі́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lump​1 [lʌmp] n.

1. (of) кава́лак, кусо́к, камя́к, ком;

a lump of clay ком глі́ны;

a lump of dough камя́к це́ста;

a lump of sugar кусо́чак цу́кру;

a lump of wood цурба́н

2. гуз, шы́шка (на целе), пухлі́на

3. BrE, infml до́ўбня, даўбе́шка, дуры́ла

♦

a lump in the throat ком у го́рле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

guz

м.

1. гуз; бугор, бугорчык; нарост;

2. мед. пухліна;

3. гузік (вялікі);

szukać ~a — шукаць гуза; нарывацца на непрыемнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ВАРЫКАЦЭ́ЛЕ

[ад лац. varix (varicis) уздуцце на венах + грэч. kēlē пухліна],

варыкознае расшырэнне вен семявага канаціка ў чалавека і жывёл. У мужчын узнікае пераважна ў маладым узросце, часцей у перыяд палавога выспявання. Суправаджаецца непрыемным адчуваннем у вобласці машонкі, цягучым болем у яечках і пахвіне, які ўзмацняецца пры фіз. нагрузцы, палавым узбуджэнні. Магчымы парушэнні палавой функцыі і сперматагенезу (алігазааспермія), бясплоднасць.

Варыкацэле развіваецца пры парушэнні адтоку крыві з яечкавай вены, часцей злева. Адпаведная палавіна машонкі павялічаная, вылучаюцца гронкападобныя вузлавата-расшыраныя вены семявага канаціка. Паступова развіваецца атрафія яечка. Лячэнне хірургічнае.

т. 4, с. 19

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Про́расля, про́расць, про́разь ’амярцвелы ўчастак кары і драўніны’, ’праслойка мяса ў сале або наадварот’, ’валакністыя ўтварэнні ў мякаці плода’ (ТСБМ, Янк. 3.; смарг., ашм., чэрв., асіп., Сл. ПЗБ, Сцяшк.), про́расль ’прамежак у расчлененым капыце парнакапытных’ (Лекс. ландш., 56), про́раст ’прарошчанае збожжа’ (Ян.). Да прарасці; дэрываты з рознымі суфіксамі. Аналагічныя ўтварэнні ў іншых славянскіх мовах: рус. про́рость ’праслойка мяса ў сале і да т. п.’, укр. про́ріст, про́рісь ’усходы’, польск. przerost ’нарост’, серб.-харв. про̏рāст ’ракавая пухліна; нарост’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нейрафібрамато́з

[ад нейра + фібра + гр. (onk)oma, -atos = пухліна]

захворванне, якое характарызуецца ўзнікненнем шматлікіх пухлінных вузлоў уздоўж нервовых ствалоў і нервовых заканчэнняў у скуры і пігментных плям на скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)