самавызначэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. самавызначацца — самавызначыцца (у 1 знач.).

2. Права нацыі на стварэнне сваёй нацыянальнай дзяржаўнасці. Права нацый на самавызначэнне. □ Кастрычніцкая сацыялістычная рэвалюцыя абвясціла роўнасць і суверэннасць народаў Расіі, іх права на самавызначэнне. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кула́чны кула́чный;

~ная бо́йка — кула́чный бой;

~нае пра́ва — кула́чное пра́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́мскі ри́мский;

○ ~кае пра́ва — ри́мское пра́во;

~кія лі́чбы — ри́мские ци́фры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правапарушэ́нне, ‑я, н.

Парушэнне права, законаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

authorize [ˈɔ:θəraɪz] v. дава́ць дазво́л/пра́ва; дазваля́ць; санкцыянава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

statute law [ˈstætʃu:tˌlɔ:] n. стату́тнае пра́ва, пі́саны зако́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

экстерриториа́льность юр. экстэрытарыя́льнасць, -ці ж.;

пра́во экстерриториа́льности пра́ва экстэрытарыя́льнасці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патэ́нт, ‑а, М ‑тэнце, м.

1. Дакумент, у якім засведчана права вынаходніка на яго вынаходства.

2. Уст. Пасведчанне на права займацца гандлем, промыслам.

[Ад лац. patens, patentis — адкрыты, яўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарантава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

Даць (даваць) гарантыю ў чым-н.

Г. добрую якасць вырабаў.

Г. права на працу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даве́ранасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Дакумент, які дае права каму-н. дзейнічаць ад імя таго, хто выдаў гэты дакумент.

Д. на атрыманне пасылкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)