перака́з, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераказаць.

2. Пісьмовая або вусная перадача сваімі словамі чаго‑н. прачытанага, пачутага. Канчалася дыктоўка, давалася другая работа — пераказ. За пераказам ішла пісьмовая задача. Колас. Фельетон удаўся таму, што сам па сабе факт, нават у простым пераказе, смешны. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

devolution

[,di:vəˈlu:ʃən]

n.

1) перада́ча, дэлега́цыя ўла́ды

2) перахо́д маёмасьці ў спа́дчыне

3) Biol. выраджэ́ньне n., дэгенэра́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

submission

[səbˈmɪʃən]

n.

1) падле́гласьць, падпара́дкаванасьць f.

2) паслухмя́насьць, пако́рлівасьць f.

3) перада́ча f., прапанава́ньне n. (на разгля́д)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Áusstrahlung

f -, -en

1) выпраме́ньванне, радыццыя

2) радыё перада́ча, трансля́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kéttenantrieb

m -(e)s, -e тэх. ланцуго́вая перада́ча, ланцуго́вы пры́вад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zessión

f -, -en

1) юрыд. усту́пка

2) эк. перада́ча право́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ínhaltsangabe

f -, -n

1) (каро́ткая) перада́ча зме́сту

2) гл. Inhaltsverzeichnis

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

трады́цыя

(лац. traditio = перадача)

звычай, парадак; нормы паводзін, якія перадаюцца з пакалення ў пакаленне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

telecast

[ˈteləkæst]

1.

v.t. -cast or -casted, -casting

перадава́ць на тэлеві́зіі

2.

n.

1) тэлевізі́йная прагра́ма

2) тэлевізі́йная перада́ча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

кана́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Штучнае рэчышча, напоўненае вадой.

Асушальны к.

2. Вузкая поласць у выглядзе трубы, трубкі ўнутры чаго-н. (спец.).

К. ствала гарматы.

3. Лінія сувязі, камунікацыі.

Перадача вядзецца па трох каналах.

4. Тое, што і тэлеканал.

Пераключыць тэлевізар на больш цікавы к.

5. звычайна мн., перан. Шляхі, сродкі для дасягнення чаго-н.

Дыпламатычныя каналы.

|| прым. кана́льны, -ая, -ае (да 1, 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)