Ву́пар ’крывасмок, вампір’ (Касп., Сцяшк., барыс., Шн., 2, 404); параўн. у запісах Федароўскага: «Каб ты па смерці вупарам хадзіў» (слонім., навагр., Федар., 4, 417); ’ваўкаваты, пануры чалавек’ (карэліц., З нар. сл.; Жыв. сл.); ’упарты чалавек’ (Сцяц.; КЭС, лаг.; Жд., 3; Цых.); ’надзьмуты чалавек’ (Жд., 2). Семантыка і форма слова — вынік кантамінацыі слоў упы́р ’крывасмок, вампір’ (гл.) і упіра́цца ’упарціцца’; супадзенне націску з польск. upior ’крывасмок’ не дае падстаў лічыць бел. слова запазычаннем, бо само польск. слова лічыцца запазычаннем з усх.-слав. з-за пачатковага u‑; аналагічнае развіццё значэння параўн. у рус. упы́рь ’крывасмок’ і упы́рь ’упарты чалавек’ (Фасмер, 4, 165 і наст.). Гл. упор, упі́ра ’упарты чалавек’, ’неслух’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ныра́ць ’даваць нырца’ (Яруш., ТСБМ), зак. тр. нырну́ць (Яруш., ТСБМ, Сл. ПЗБ), укр. ниряти, нирнути, рус. нырять, нырнуть, серб.-харв. по́‑нирати ’знікаць, цячы пад зямлёй’, балг. ни́рна ’даваць нырца’. Выводзіцца з прасл. *nyr‑, падоўжанай асновы на базе *nъr‑, што ўзнікла аслабленнем ступені *nor‑, параўн. тураўск. нора́ць ’тс’; іншыя варыянты асновы дэманструюць розныя ступені чаргавання: *nьr‑, *ner‑, *nir‑, *nar‑, *nur‑ (Махэк₂, 401; Бязлай, 2, 227), паводле Фасмера (3, 92), дастаткова старажытныя, гл. нуры́ць ’падаць тварам на зямлю’, пану́ры, славац. ponárať ’заглыбляцца’, славен. pondreti ’нырнуць, схавацца’ і пад. Прасл. *nerti, nьrǫ, ст.-слав. изнрѣти, изньрѭ ’вынырнуць’ параўноўваюць з літ. nérti, nertù ’утапіць, заглыбіць’, лат. nirt, nirstu і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

overcast

[ˈoʊvərkæst]

1.

adj.

1) хма́рны; цёмны; пану́ры

2) су́мны; хму́рны

His face was overcast — Яго́ны твар быў су́мны

3) абкіда́ны (пра бе́раг ткані́ны)

2.

v., -cast, -casting

1) пакрыва́ць, заця́гваць хма́рамі; нахма́рвацца, цямне́ць

2) абкіда́ць (шво)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sour1 [ˈsaʊə] adj.

1. кі́слы, пракі́слы;

sour pickles марынава́ныя гуркі́; пі́кулі;

smell sour аддава́ць кісля́цінай

2. пану́ры, сярдзі́ты; зло́сны, зласлі́вы; у ке́пскім настроі́;

What a sour face she has! Што за кіслы ў яе выгляд!;

Pleasure turned sour on him. Пацехі абрыдлі яму.

go/turn sour кі́снуць, пракіса́ць; псавацца;

sour gra pes прытво́рнае грэ́баванне чым-н. недасяга́льным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fnster

a

1) цёмны, змро́чны; дрыму́чы

ein ~er Wald — дрыму́чы лес

2) пану́ры, суро́вы, хму́рны

ein ~es Gescht mchen — хму́рыцца

3) цёмны, падазро́ны

das ist ine ~e ngelegenheit — гэ́та цёмная спра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́раб, ‑а; мн. карабы, ‑оў; м.

1. Пасудзіна, сплеценая з дубу, саломы і пад., для захоўвання, пераноскі, упакоўкі чаго‑н. Залез з перапуду [мужык] на гару і схаваўся там у кораб з пер’ем. Якімовіч. [Рыбакі] паставілі на фурманку вялізны кораб са шчупакамі, потым такі ж кораб з акунямі, і яшчэ адзін — з сялявай. В. Вольскі.

2. Разм. Тое, што і каробка (у 2 знач.). Некалькі год назад на цэнтральнай вуліцы горада высіўся між руін пануры, суровы кораб дома. Мележ.

•••

Поўны кораб — вельмі многа (звестак, навін і пад.).

Сем карабоў — вельмі многа (нагаварыць, наабяцаць і пад.).

Як з кораба — у вялікай колькасці (валіцца, сыпацца і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыці́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Які перастаў падаваць гукі, ствараць шум; сцішаны. Закіданая снегам, прыціхлая вёска ў гэты паўночны час здавалася прыгожай. Навуменка. Палалі пажары, асвятляючы злавесным полымем пануры, прыціхлы родны горад. Сабаленка. Над прыціхлым асеннім паркам, над чырванню сцягоў і кветак плыве мелодыя Дзяржаўнага гімна БССР. Пысін. // Прыглушаны, пацішэлы, прыцішаны. Непадалёку скрыпнулі дзверы, пачулася прыціхлая, але заўзятая гамонка. Няхай.

2. Які перастаў рухацца, замёр, заціх. Некаторы час хлопцы сядзелі прыціхлыя. Місько. Ганка раззлавалася, села на лаву і, прыціхлая, абыякава глядзела на гульню. М. Стральцоў. // Які паслабеў у сіле свайго праяўлення. Зноў у.. [Рыбаку] аднавілася прыціхлае было, але ўпартае жаданне.. прарвацца ў лес. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stern

I [stɜ:rn]

adj.

1) стро́гі, суро́вы

a stern master — стро́гі гаспада́р

a stern frown — суро́ва насу́пленыя бро́вы

2) цьвярды́, жо́рсткі, упа́рты

stern resolve — цьвярда́я пастано́ва

3) суро́вы, пану́ры

stern mountains — суро́выя го́ры

II [stɜ:rn]

n.

карма́ f. (вадапла́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gray

[greɪ]

1.

n.

1) шэ́ры ко́лер

2) сіво́е сукно́

3) сівы́ -о́га m. (пра каня́)

2.

adj.

1) сівы́ (валасы́, конь, сьві́тка), сіве́нькі

to turn gray — сіве́ць; шэ́ры (дзень, во́чы), шэ́ранькі

2) informal стары́, стараве́чны

3) цёмны, пану́ры, шэ́ры; цяжкі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brown

[braʊn]

1.

adj.

1) руды́, бу́ры; кары́чневы

brown hair — руды́я валасы́

2) смугля́вы, загарэ́лы

3) ка́ры

brown eyes — ка́рыя во́чы

4) пану́ры; пава́жны

2.

n.

руды́ ко́лер

3.

v.

1) рабі́ць (рабі́цца) руды́м, рудзе́ць

2) загара́ць (на со́нцы)

- brown out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)