ка́ўстык, ‑у, м.

Тэхнічная назва едкіх шчолачаў.

[Ад грэч. kaustikós — пякучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кі́са, ‑ы, ж.

Разм. Ласкальная назва кошкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ксёндз, ксяндза, м.

Польская назва каталіцкага свяшчэнніка.

[Польск. księndz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іера́рх, ‑а, м.

Царкоўна-афіцыйная назва епіскапа.

[Ад грэч. hierarchēs — свяшчэнны кіраўнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

еры́, нескл., н.

Даўнейшая назва літары «ы».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глаго́ль, ‑я, м.

Даўнейшая назва літары «г».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўстралі́йцы, -аў, адз. -лі́ец, -лі́йца, м.

1. Назва насельніцтва Аўстраліі.

|| ж. аўстралі́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -лі́ек.

|| прым. аўстралі́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зыра́не, -ра́н, адз. -ра́нін, -а, м.

Ранейшая назва народа комі.

|| ж. зыра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. зыра́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эфіо́пы, -аў, адз. эфіо́п, -а, м.

Агульная назва насельніцтва Эфіопіі.

|| ж. эфіо́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак.

|| прым. эфіо́пскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ломаўка (р., назва р. Рудаўкі ў верхнім цячэнні) 9/165

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)