паліцма́йстар

(ням. Polizeimeister)

начальнік паліцыі ў буйных гарадах некаторых краін, а таксама ў царскай Расіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

франк

(фр. franc)

грашовая адзінка Францыі, Бельгіі, Швейцарыі і некаторых іншых краін, роўная 100 сантымам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сты́мул, ‑у, м.

Пабуджальная прычына, якая падахвочвае на ажыццяўленне чаго‑н. Стымул росту. Стымул павышэння прадукцыйнасці працы. □ Паспяховае і справядлівае вырашэнне нацыянальнага пытання ў СССР на аснове прынцыпаў марксізма-ленінізма дало новы стымул вызваленчай барацьбе народаў каланіяльных і залежных краін. «Звязда». [Ліннік:] — Культурна-асветная работа ёсць найвялікшы стымул ва ўмацаванні працоўнай дысцыпліны. Савіцкі.

[Лац. stimulus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВО́ТУМ

(ад лац. votum жаданне, воля),

рашэнне, меркаванне, выказанае галасаваннем. У парламентах некаторых краін найб. пашырана галасаванне аб давер’і (вотум давер’я) або недавер’і (вотум недавер’я) ураду. Паводле заканадаўства гэтых краін пры неатрыманні ўрадам вотуму давер’я ён выходзіць у адстаўку або кіраўнік дзяржавы распускае парламент і прызначае датэрміновыя парламенцкія выбары. У некаторых зах. краінах існуе плюральны вотум — права выбаршчыка карыстацца некалькімі галасамі ў залежнасці ад цэнзаў выбарчых.

т. 4, с. 278

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

арыенталі́стыка

(ад п.-лац. orientalis = усходні)

усходазнаўства; сукупнасць навук, якія вывучаюць эканоміку і культуру краін Усходу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гофма́ршал

(ням. Hofmarschall)

прыдворная пасада ў сярэдневяковай Германіі, а пазней прыдворны тытул у радзе манархічных краін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кантыненталі́зм

(ад кантынентальны)

палітыка эканамічнага і палітычнага падначалення якіх-н. краін дзяржавай, што пануе на кантыненце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мі́чман

(рус. мичман, ад англ. midshipman)

воінскае званне або першы афіцэрскі чын у флоце некаторых краін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

о́бер-афіцэ́р

(ад обер- + афіцэр)

афіцэрскае званне ў арміях некаторых краін ад прапаршчыка да капітана ўключна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

у́нтэр-афіцэ́р

(ням. Unteroffizier)

званне малодшага каманднага саставу ў царскай арміі і некаторых арміях іншых краін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)