executive2 [ɪgˈzekjətɪv] adj.
1. выкана́ўчы;
an executive body/committee выкана́ўчы о́рган/камітэ́т
2. адміністрацы́йны; арганізацы́йны
3. вышэ́йшага гату́нку; дарагі́; раско́шны;
executive cars/homes раско́шныя аўтамабі́лі/дамы́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
advisory
[ədˈvaɪzəri]
1.
adj.
дара́дны, кансультацы́йны
an advisory committee — дара́дны камітэ́т
2.
n., pl. -ries
афіцы́йнае паведамле́ньне n. (найчасьце́й перасьцяро́га)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
executive
[ɪgˈzekjətɪv]
1.
adj.
1) выкана́ўчы (камітэ́т, ула́да)
2) адміністрацы́йны
2.
n.
выкана́ўчая ўла́да, во́рган
•
- Chief Executive
- the chief executive
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адплаці́цца, ‑плачуся, ‑плацішся, ‑плаціцца; зак.
1. Разм. Заплаціць належнае за працу, доўг; разлічыцца. [Каменка:] — Баяцца [сяляне], што як дадуць рамантаваць рабочым [інвентар], дык не адплацяцца потым. Галавач. [Марына:] — Возім пану — нельга адплаціцца. Хоць ідзі ўжо з торбай за парог. Бялевіч. // Аддзякаваць за клопат, дбанне. І ўсё шчыра табе [хлеб] паслугоўвалі так, Каб на воку нас, бедных, ты меў... А ты што нам зрабіў, адплаціўся ты як? Купала.
2. перан. Панесці якое‑н. пакаранне за свае ўчынкі, дзеянні. [Рыгор:] — Разбурыла паліцыя і забастовачны камітэт і арганізацыйны камітэт.. Колькі было арыштаў ды высылак! Яшчэ, можна сказаць, я лёгка адплаціўся. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
partyjny
partyjn|y
партыйны;
organizacja ~a — партыйная арганізацыя;
komitet ~y — партыйны камітэт
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ЦК КПСС ист. (Цэнтра́льны Камітэ́т Камуністы́чнай па́ртыі Саве́цкага Саю́за) ЦК КПСС (Центра́льный Комите́т Коммунисти́ческой па́ртии Сове́тского Сою́за)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Betríebsgewerkschaftsleitung
f -, -en (скар. BGL) заво́дскі камітэ́т прафсаю́за (у былой ГДР)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кантро́ль, ‑ю, м.
1. Праверка дзейнасці каго‑, чаго‑н.; назіранне з мэтай праверкі. Устанавіць кантроль за якасцю прадукцыі. Камітэт народнага кантролю.
2. Установа або арганізацыя, якая кантралюе чыю‑н. дзейнасць. Дзяржаўны кантроль. Працаваць у кантролі.
3. зб. Кантралёры. Кантроль правярае білеты. Сташэўскі.
[Фр. controle.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
blokowy
blokow|y
блокавы; блочны;
komitet ~y — дамавы камітэт;
zabudowa ~a — комплексная забудова
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
выкана́ўчы в разн. знач. исполни́тельный;
~чая ўла́да — исполни́тельная власть;
в. камітэ́т — исполни́тельный комите́т;
в. ліст — юр. исполни́тельный лист
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)