гіпасакрэ́цыя

(ад гіпа- + сакрэцыя)

недастатковае выдзяленне сакрэту якой-н. залозай, звязанае з паніжанай функцыянальнай актыўнасцю залозы (параўн. гіперсакрэцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мікседэ́ма

(ад гр. myksa = слізь + oidema = пухліна, ацёк)

захворванне чалавека, якое абумоўлена рэзкай недастатковасцю функцыі шчытападобнай залозы (гіпатырэозам).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГІПЕРФУ́НКЦЫЯ

(ад гіпер... + функцыя),

павышаная дзейнасць органа, тканкі, сістэмы арганізма. Узнікае як прыстасавальная рэакцыя (напр., павелічэнне памераў і сілы скарачэння сардэчнай мышцы ў спартсменаў) ці як парушэнне ў арганізме, што выклікае хваробу (пры гіперфункцыі шчытападобнай залозы, павелічэнні выпрацоўкі ёй гармонаў узнікае гіпертырэоз).

т. 5, с. 258

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гіперсакрэ́цыя

(ад гіпер- + сакрэцыя)

празмернае выдзяленне сакрэту​2 якой-н. залозай, звязанае з павышанай функцыянальнай актыўнасцю залозы (параўн. гіпасакрэцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псеўдагермафрадыты́зм

(ад псеўда- + гермафрадыт)

разнавіднасць гермафрадытызму, калі палавыя органы і другасныя палавыя прыметы асобіны не адпавядаюць характару палавой залозы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мало́чны, -ая, -ае.

1. гл. малако.

2. Які дае многа малака.

Малочная карова.

3. Звязаны з перапрацоўкай малака.

М. завод.

4. Які выдзяляе малако.

Малочныя залозы.

5. Прызначаны для малака.

Малочныя бітоны.

6. Выкармлены малаком.

Малочныя парасяты.

7. у знач. наз. мало́чнае, -нага, н. Ежа з малаком або з малака.

Ён харчуецца толькі малочным.

○

Малочны брат або малочная сястра — аб няродных людзях, выкармленых малаком адной жанчыны.

Малочныя зубы — зубы ў дзяцей, якія выпадаюць пасля шасцігадовага ўзросту.

◊

Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі (разм.) — матэрыяльна забяспечанае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фу́нкцыя ж., в разн. знач. фу́нкция;

вытво́рная ф. — мат. произво́дная фу́нкция;

ф. шчытападо́бнай зало́зы — биол. фу́нкция щитови́дной железы́;

службо́выя ~цыі — служе́бные фу́нкции;

○ першапачатко́вая ф. — мат. первонача́льная фу́нкция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панкрэаці́н

(н.-лац. pancreatinum, ад гр. pankreas, -atos = падстраўнікавая залоза)

лекавы прэпарат, які вырабляюць з падстраўнікавай залозы буйной рагатай жывёлы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

тлу́шчавы

1. в разн. знач. жирово́й;

~вая прамысло́васць — жирова́я промы́шленность;

2. (запачканный салом) са́льный, жи́рный;

~вая пля́ма — са́льное (жи́рное) пятно́;

○ ~выя зало́зы — анат. са́льные же́лезы;

~вая тка́нка — жирова́я ткань

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВЫ́МЯ,

малочныя залозы млекакормячых жывёл. У жвачных і кабыл размяшчаецца ў пахвіннай вобласці, паміж сцёгнамі; у свіней — сіметрычна справа і злева ад «белай» лініі жывата. У самцоў рудыментарныя малочныя залозы ёсць спераду машонкі. Адрозніваюць множнае вымя з 4—8 доляў (напр., у сабакі, свінні). Вымя з 1 пары доляў (у авечкі, казы) або з 2 пар доляў, якія зліліся ў адзінае цэлае (у каровы, кабылы і інш.).

Малако ўтрымліваецца ў вымі дзякуючы капілярнасці, а таксама наяўнасці кругавых запіральных мышцаў (сфінктэраў) у сасках. Лактацыя мае сезонны характар. Рост і развіццё вымя цесна звязаны з дзейнасцю яечнікаў. Пад уплывам іх гармонаў вымя цельнай каровы расце ў 2-й пал. сухастойнага перыяду (за месяц да ацёлу). Росту вымя спрыяе масаж.

т. 4, с. 314

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)