Víehfutter

n -s корм (для жывёлы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Víehstand

m -(e)s пагало́ўе жывёлы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cattle pen

за́гарадка для жывёлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cattle show

пака́з рага́тае жывёлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stockyard

[ˈstɑ:kjɑ:rd]

n.

заго́н для жывёлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адко́рмленасць, ‑і, ж.

Стан адкормленага; укормленасць. Ступень адкормленасці жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлае́дныя, ‑ых.

Жывёлы, якія ядуць падлу (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеазаало́гія, ‑і, ж.

Раздзел палеанталогіі, які вывучае выкапнёвыя жывёлы.

[Ад грэч. palaios — стражытны, zōon — жывёла і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разні́к, ‑а, м.

Той, хто займаецца рэзаннем жывёлы; мяснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валасе́нь, -сня́, мн. -сні́, -снёў, м.

1. Паразітычны вадзяны чарвяк, падобны на волас.

2. Хвароба скуры ног у чалавека і жывёлы ў выглядзе язваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)