паўпусты́, ‑ая, ‑ое.

Амаль пусты, но зусім пусты. У паўпустым вагоне трэцяга класа гарэлі дзве свечкі ў ліхтарах. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блі́зенька, прысл.

Разм. Вельмі, зусім блізка. На вуліцы блізенька, за дзве-тры хаты, у залівістым пераборы зайшоўся гармонік. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

секу́нда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ку́нд і -аў, ж.

1. Адзінка вымярэння часу, роўная 1/60 часткі мінуты ў Міжнароднай сістэме адзінак.

2. У матэматыцы: адзінка вымярэння вуглоў, роўная 1/3600 часткі градуса.

3. У музыцы: інтэрвал шырынёй у дзве ступені.

Малая с.

Вялікая с.

◊

Адну секунду! — вельмі нядоўга.

|| прым. секу́ндны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрыжава́нне Месца, дзе перасякаюцца дзве дарогі, вуліцы (БРС). Тое ж скрыжава́нні (Рэч.), скрыжаве́нь, скрыжня́ (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

дыферэнцыява́ць, дыферэнцы́раваць differenzíeren vt; stáffeln vt; áufgliedern vt; áufteilen vt;

дыферэнцыява́ць дзве (ро́зныя) з’я́вы zwíschen zwei Erschéinungen differenzíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інсцэніро́ўка ж., в разн. знач. инсцениро́вка;

і. рама́на — инсцениро́вка рома́на;

тэа́тр паста́віў дзве ~кі — теа́тр поста́вил две инсцениро́вки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бінаміна́льны

(ад бі- + намінальны)

які мае два імені, дзве назвы, як напр. у батанічнай і заалагічнай тэрміналогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

храматы́ды

(ад гр. chroma, -atos = колер, фарба + eidos = выгляд)

ніці (звычайна дзве), з якіх складаецца нармальная храмасома.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

partition​2 [pɑ:ˈtɪʃn] v. раздзяля́ць, падзяля́ць;

The room is partitioned into two sections. Пакой падзелены на дзве часткі.

partition off [pɑ:ˌtɪʃnˈɒf] phr. v. перагаро́джваць/падзяля́ць перагаро́дкай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бязмэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае пэўнай мэты. [Мішурын і Вялічка] пайшлі далей і яшчэ гадзіны дзве мучыліся ў гэтай бязмэтнай хадзе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)