Трыку́тнік ‘трохвугольнік’ (ТСБМ, Байк. і Некр.). Наватвор 1920‑х гадоў у выніку кантамінацыі польск.trójkąt і рус.треуго́льник ‘тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
саракаго́ддзе, ‑я, н.
1. Тэрмін, прамежак часу ў сорак гадоў. Параўнальна мала зроблена за мінулае саракагоддзе і ў галіне даследавання сістэмы словаўтварэння ў сучаснай беларускай мове.Суднік.
2. Гадавіна якой‑н. падзеі, здарэння, што адбыліся сорак гадоў таму назад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
доўгажыха́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Чалавек, а таксама расліны, жывёлы і пад., якія вызначаюцца сваім даўгалеццем.
Гэтаму доўгажыхару 120 гадоў.
Дрэвы-доўгажыхары.
Арол-д.
|| ж.доўгажыха́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым.доўгажыха́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́служыцьсов., в разн. знач. вы́служить;
в. дзе́сяць гадо́ў — вы́служить де́сять лет;
в. узнагаро́ду — вы́служить награ́ду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
міяцэ́н
(ад гр. meion = меншы + -цэн)
ранняя эпоха неагенавага перыяду (гл.неаген) у геалагічнай гісторыі Зямлі, якая пачалася каля 25 млн.гадоў назад і цягнулася каля 14 млн.гадоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
васьмігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
Якому споўнілася восем гадоў. Васьмігадовы сын.// Тэрмінам у восем год. Васьмігадовае падарожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кату́х, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Невялікі хлеў або адгароджанае месца ў хляве.
К. для свіней.
2.перан. Пра цёмны, малы пакой або хату (разм.).
Сем гадоў жыву ў гэтым катуху.
|| памянш.катушо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
zéhnjährlich
a які́ паўтара́ецца (праз) ко́жныя дзе́сяць гадо́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fǘnfjährlich
a пяцігадо́вы, які́ [што] паўтара́ецца ко́жныя пяць гадо́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Адлюстро́ўваць (БРС). Неалагізм 20‑х гадоў XX ст., створаны Ул. Дубоўкам (Дубоўка, Узв., 1927, 6; Гіст. мовы, 2, 249). Гл. люстра.