муска́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мускату, уласцівы яму. Мускатнае дрэва. Мускатны пах. // Які здабываецца, вырабляецца з мускату (у 1, 2 знач.). Мускатны алей. Мускатнае віно.

•••

Мускатны арэх гл. арэх (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skwaśniały

skwaśniał|y

пракіслы, скіслы;

wino ~e — пракіслае віно

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

moszcz, ~u

м.

1. фруктовы сок;

2. маладое віно

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ВЕРАБ’ЁЎ Павел Віктаравіч

(н. 7.11.1958, в. Рабавічы Слаўгарадскага р-на Магілёўскай вобл.),

бел. паэт. Скончыў БДУ (1983). Працаваў у раённым і рэсп. друку. З 1994 у газ. «Мінская праўда». Друкуецца з 1976. Аўтар паэтычных зб-каў «Крытычная маса» (1990) і «Цёмнае віно» (1995).

т. 4, с. 92

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́рачны в разн. знач. ма́рочный;

~ная сістэ́ма кантро́лю — ма́рочная систе́ма контро́ля;

~нае віно́ — ма́рочное вино́;

~ная сталь — ма́рочная сталь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

п’яні́ць несов., прям., перен. пьяни́ть;

віно́ яго́ ху́тка п. — вино́ его́ бы́стро пьяни́т;

яго́ п’яня́ць по́спехі — его́ пьяня́т успе́хи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пладо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які прыносіць прыдатныя для яды плады. Пладовыя дрэвы.

2. Прыгатаваны з пладоў; у склад якога ўваходзяць плады. Пладовы цукар. Пладовае віно.

3. У складзе якога маюцца органы размнажэння, апладненяя (пра расліны).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устая́цца, устаіцца; зак.

1. Стаць гатовым для ўжывання ў выніку доўгага стаяння ў пэўных умовах. Віно ўстаялася.

2. перан. Стаць з цягам часу ўстойлівым, пастаянным; перастаць змяняцца. Пагода якраз устаялася і абяцала працягнуцца надалей. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муст

(лац. mustum)

1) свежы сок з вінаграду або іншых фруктаў;

2) маладое салодкае віно, якое не перабрадзіла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

champagne

[,ʃæmˈpeɪn]

1.

n.

1) шампа́нскае віно́

2) сьве́тла-жо́ўты ко́лер

2.

adj.

сьве́тла-жо́ўты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)