інтанава́ць
(лац. intonare = гучна вымаўляць)
вымаўляць або выконваць што-н. з якой-н. інтанацыяй.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
танцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што і без дап.
1. Выконваць які‑н. танец; прымаць удзел у танцы (танцах). Танцаваць вальс. □ Пайшоў танцаваць і пан падлоўчы са сваёю жонкаю. Колас. У калгасным клубе грымела радыёла, моладзь танцавала. Ваданосаў. // Умець выконваць які‑н. танец (танцы). [Пятро:] — Але лепш за ўсіх танцавалі Максім наш і Ліда доктарава. Шамякін. // Выконваць якую‑н. партыю ў балоце. Танцаваць Анежку.
2. перан. Не стаяць на месцы, пераступаць з нагі на нагу; ісці, падскакваючы (пра коней). Чорны конь пад .. [Лук’янскім] танцаваў у лёгкай хадзе. Чорны. // Рухацца (пра розныя прадметы). Бачыць [Тараска], паплавок танцуе неяк надта дробненька. Узяўся за вудзільна, падсек. Юрэвіч.
•••
Танцаваць ад печкі — пачынаць з прывычнага, простага, паўтараючы ўсе дзеянні з самага пачатку.
Танцаваць пад чыю дудку — тое, што і скакаць пад чыю дудку (гл. скакаць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бу́фер м
1. тэх, Dämpfer m -s, -;
2. чыг, тс перан Púffer m -s, -;
выко́нваць ро́лю бу́фера als Púffer díenen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
рэкаменда́цыя ж Empféhlung f -, -en;
з яго́ рэкаменда́цыі auf séine Empféhlung (hin);
выко́нваць рэкаменда́цыі Empféhlungen befólgen;
прад’яўля́ць рэкаменда́цыю Empféhlung vórlegen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дрэсірава́ць
(фр. dresser)
1) вучыць жывёл выконваць якія-н. дзеянні;
2) перан. муштраваць каго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
fulfil(l)
[fʊlˈfɪl]
v.t.
1) выко́нваць (абяца́ньне, абавя́зак, кантра́кт)
2) ажыцьцяўля́ць; здавальня́ць (вымо́гі); адпавяда́ць (умо́вам, мэ́це)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sprawować
незак. выконваць;
sprawować urząd — займаць пасаду;
sprawować kontrolę — кантраляваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
bisować
незак.
1. бісіраваць; выконваць на біс;
2. крычаць біс
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
абавя́зак, ‑зку, м.
Тое, што хто‑н. павінен выконваць у адпаведнасці з грамадскімі або асабістымі патрабаваннямі. Усеагульны воінскі абавязак. Пачэсны абавязак. Пачуццё абавязку. Правы і абавязкі грамадзян. □ Воінская служба ў радах Узброеных Сіл СССР — ганаровы абавязак савецкіх грамадзян. Канстытуцыя СССР. [Жлукта:] Прыбыўшы ў ваш горад, я палічыў абавязкам засведчыць вам сваю пашану. Крапіва. // звычайна мн. (абавя́зкі, ‑аў). Сукупнасць спраў або даручэнняў, ускладзеных на каго‑н. і абавязковых для выканання. Выконваць абавязкі. Ускласці абавязкі. □ Свае старшынскія абавязкі Люба здала Міхалу. Васілевіч.
•••
Несці абавязкі гл. несці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kreować
kre|ować
незак.
1. кніжн. ствараць;
poeta ~uje świat wyobraźni — паэт стварае фантастычны свет;
2. кніжн. іграць, выконваць;
~ować rolę — выконваць ролю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)