loose [lu:s] adj.

1. сла́бкі, незамацава́ны;

I have a loose tooth. У мяне хістаецца зуб;

She wears her hair loose. Яна ходзіць з распушчанымі валасамі.

2. шыро́кі, прасто́рны (пра адзенне)

3. во́льны, на во́лі;

set loose выпуска́ць на во́лю;

break/get loose вырыва́цца на во́лю

4. недакла́дны, прыблі́зны;

a loose translation во́льны перакла́д

5. ры́хлы (пра глебу)

6. dated распу́сны

♦

be at a loose end BrE не мець што рабі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

loose

[lu:s]

1.

adj.

1) шыро́кі, во́льны, прасто́рны (пра во́пратку)

2) незамацава́ны

a loose thread — во́льны кане́ц ні́ткі

a loose tooth — зуб, які хіста́ецца

3) во́льны, непрывя́заны

a loose dog — непрывя́заны саба́ка

4) няшчы́льны, рэ́дкі (ткані́на); ры́хлы, рассы́пісты (пра гле́бу)

5) недакла́дны, расплы́вісты; во́льны

loose translation — во́льны перакла́д

6) разьвя́зны

a loose character — разьвя́зны хара́ктар

7) нясшы́ты, незамацава́ны

a loose leaf — укладны́ ліст

8) балбатлі́вы

a loose tongue — балбату́н -а́ m

9) здо́льны нашко́дзіць

a loose cannon — непрадказа́льны чалаве́к, які́ мо́жа нарабі́ць бяды́

2.

v.t.

1) вызваля́ць; адвя́зваць

2) разьвя́зваць

3) паслабля́ць, адпуска́ць

3.

v.i.

вызваля́цца; адвя́звацца, разьвя́звацца

4.

adv.

свабо́дна; ненаця́гнута; няшчы́льна; во́льна (пераклада́ць)

•

- break loose

- cut loose

- on the loose

- let loose

- set loose

- turn loose

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пусты́, -а́я, -о́е.

1. Пра ёмішча: нічым не запоўнены, вольны.

П. кораб.

Пустыя кішэні. 3 пустога (наз.) і Саламон не налье (прыказка). На п. жывот (не пад’еўшы; разм.). П. шар.

Пустая парода (без металу; спец.).

2. перан. Беззмястоўны, беспадстаўны, несур’ёзны.

П. чалавек.

Пустая задума.

Пустая кніга.

◊

З пустымі рукамі (разм.) — нічога не прынёсшы або нічога не атрымаўшы.

Прыйшлі з пустымі рукамі.

Каб табе (яму, вам, ім) пуста было (разм.) — выражэнне лёгкай незадаволенасці чыімі-н. дзеяннямі.

|| наз. пустата́, -ы́, ДМ -стаце́, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Náchdichtung

f -, -en

1) во́льны перакла́д (ве́ршаў)

2) склада́нне ве́ршаў (у перайманне каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гэ́такі і гэ́ткі, ‑ая, ‑ае, займ.

Разм. Тое, што і такі. Дарогу! Дарогу сустрэчнаму плану! З гэтакім лозунгам хто ж не згодзіцца? Крапіва. — Няўжо табе, Амяллян, не сорам глядзець на гэтакі двор? — пачаў ушчуваць яго Журавінка. Лобан. Душой я вольны чалавек І гэткім буду цэлы век! Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

informal

[ɪnˈfɔrməl]

adj.

1) нефарма́льны; неафіцы́йны; без датрыма́ньня фарма́льнасьцяў

2) про́сты, во́льны; штодзённы (пра во́пратку)

3) гутарко́вы, размо́ўны, нелітарату́рны (сло́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bohemia

[boʊˈhi:miə]

n.

багэ́ма f.

а) свабо́дны й во́льны спо́саб жыцьця́

б) ме́сца, дзе мастакі́ й пісьме́ньнікі вяду́ць тако́е жыцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

auditor

[ˈɔdətər]

n.

1) аўды́тар -а, рэвізо́р -а m., фіна́нсавы кантралёр

2) слуха́ч -а́ m.

3) во́льны слуха́ч на ўнівэрсытэ́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

порт м. Háfen m -s, Häfen;

во́льны порт Fréihafen m;

марскі́ порт Séehafen m;

рачны́ порт Bínnenhafen m;

увайсці́ ў порт den Háfen éinlaufen*; den Háfen ánlaufen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ама́тар

(польск. amator, ад лац. amator)

чалавек, які ў вольны час займаецца чым-н. не для заробку, а па ахвоце (напр. а. палявання, а. музыкі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)