negotiate [nɪˈgəʊʃieɪt] v.
1. ве́сці перамо́вы/перагаво́ры, абмярко́ўваць умо́вы; дамаўля́цца;
negotiate with smb. for/about smth. ве́сці перамо́вы з кім-н. аб чым-н.;
negotiate a contract/an agreement заключа́ць кантра́кт/дагаво́р
2. перабіра́цца, перапраўля́цца; пераадо́льваць (перашкоды, цяжкасці);
negotiate a wall перабіра́цца/перала́зіць це́раз сцяну́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
змагацца, біцца, ваяваць, весці змаганне, весці барацьбу, весці вайну; дужацца (разм.); барукацца (перан.) □ брацца загрудкі, хапацца загрудкі, ліць кроў, праліваць кроў, ламаць пікі
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
інтры́га, -і, ДМ -ры́зе, мн. -і, -ры́г, ж.
1. Скрытыя шкодныя дзеянні для дасягнення чаго-н.; нагаворы.
Весці інтрыгу супраць каго-н.
2. Развіццё галоўнага дзеяння ў рамане, драме (кніжн.).
Складаная, заблытаная і.
3. Любоўная сувязь.
Любоўная і.
|| памянш. інтры́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж. (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
бала́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Весці гутарку, размаўляць. [Тарас:] — Балакаў я тут нядаўна з людзьмі.. Нялёгка нам прыйдзецца, але... Калі трэба, дык будзем ваяваць, хто як можа. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Драўлянае пласкадоннае несамаходнае рачное судна без палубы для перавозкі грузаў. Цяжка берагам ракі баркі весці. Бурлакі босыя, счарнелі. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інты́мнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Весці інтымныя размовы, дапускаць інтымнасць у абыходжанні. [Красуцкі] не інтымнічае ад таго, што рана раскрываць свае карты. Нічога яшчэ ён не дамогся. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рабале́пстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.
Весці сябе рабалепна, па-рабску перад кім‑н. Калі Мікіта Лазун ненавідзіць беднату, то ў адносінах да багатых ён гатовы рабалепстваваць, уніжацца. Хромчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.
Незак. да развесці.
•••
Разводзіць антымоніі — весці пустыя, непатрэбныя размовы.
Разводзіць каніцель — тое, што і цягнуць каніцель (гл. цягнуць).
Разводзіць філасофію — адцягнена і шматслоўна разважаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уго́днічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Весці сябе ўгодліва; паддобрывацца да каго‑н., удыгаць перад кім‑н. Справу Пуліхава разглядаў іншы суд. Суд, які ўгоднічаў, патураў, прыслужваўся. Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Раздзе́нькаваць, раздзя́нькываць ’гутарыць павольна’, ’разносіць чуткі’ (Юрч. СНЛ), што да дзенькаць, дзя́нькаць ’весці пустыя размовы’ (Юрч. СНЛ). Гукапераймальнае ўтварэнне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)