bouncy [ˈbaʊnsi] adj.

1. пру́гкі (пра мяч, валасы)

2. энергі́чны; жва́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stubbly [ˈstʌbli] adj. шчаці́ністы, калю́чы (пра бараду);

stubbly hair валасы́ тырчко́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абле́зці, -зу, -зеш, -зе; -ле́зь; зак. (разм.).

1. Страціць валасы або поўсць ці пер’е, скуру; выпасці, вылезці (пра валасы, поўсць, пер’е).

Кот аблез.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Страціць першапачатковую афарбоўку, верхні слой, выліняць, выцвісці або злезці, адваліцца ад паверхні чаго-н.

Сукенка аблезла.

Фарба аблезла.

3. Змяніць скуру, згарэўшы на сонцы.

За лета ўвесь твар аблез.

|| незак. абла́зіць, -ла́жу, -ла́зіш, -ла́зіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кашла́ты, -ая, -ае.

1. Пакрыты густой доўгай поўсцю ці валасамі; калматы.

К. сабака.

Кашлатыя валасы.

2. 3 густым веццем, шырокімі лапкамі; разгалісты.

Кашлатая елка.

|| наз. кашла́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прылі́заны, -ая, -ае (разм.).

1. Пра валасы: надта гладка прычасаны.

2. Пра стыль, твор: штучна гладкі, пазбаўлены яркасці, выразнасці.

Прылізаная проза.

|| наз. прылі́занасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лахма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны; незак., каго-што (разм.).

Рабіць лахматым (у 2 знач.).

Л. валасы.

|| зак. узлахма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны і разлахма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fryzować

незак. завіваць (валасы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

белавало́сы, ‑ая, ‑ае.

У якога светлыя валасы. Белавалосая дзяўчынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злямцава́цца, ‑цуецца; зак.

Збіцца ў лямец (пра валасы, воўну).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бігудзі́

(фр. bigoudi)

металічныя, пластмасавыя або гумавыя трубачкі, на якія накручваюць валасы, каб надаць ім хвалістасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)