брыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Надзяваць аброць, пятлю вяроўкі на галаву, шыю жывёліны; браць на вяроўку. Пад вечар нейкія коннікі напалі на нас і сталі брытаць падласую цёлачку. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bracket​2 [ˈbrækɪt] v.

1. браць у ду́жкі

2. падво́дзіць пад адну́ катэго́рыю; ста́віць у адзі́н рад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

замеча́ние ср. заўва́га, -гі ж.; заме́тка ж.;

◊

брать (взять) на замеча́ние браць (узя́ць) на заме́тку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

péilen

vi (за)пеленгава́ць, браць пе́ленг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herábnehmen

* vt зніма́ць, здыма́ць, браць зве́рху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

berücksichtigen

vt браць [прыма́ць] пад ува́гу; улі́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éntern

vt марск. браць на абарда́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыняць.

•••

Прымаць (браць) блізка да сэрца — спачувальна адносіцца да чаго‑н.; шчыра зацікавіцца чым‑н.

Прымаць да ведама — даведаўшыся аб чым‑н., пагаджацца, улічваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Прыбо́рніца, прыбы́рныця ’прыбіральшчыца’ (Клім.). Да прыбіра́ць, браць (гл.). Параўн. укр. прибірни́ця ’тая, якая прыбірае’, рус. дыял. прибо́рно ’чыста; прыбрана’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ве́ра, -ы, ж.

1. Упэўненасць у кім-, чым-н.

В. ў свае сілы.

В. ў людзей.

2. Перакананне ў існаванні звышнатуральных сіл.

В. ў Бога.

3. Тое, што і рэлігія.

Хрысціянская в.

Чалавек другой веры.

◊

Браць (узяць) на веру (разм.) — верыць, давяраць (паверыць, даверыць) без доказаў.

Верай і праўдай (служыць) — аддана, чэсна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)