áufrunden

vt акругля́ць (у бок большай лічбы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

валюха́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Развалісты, з пахістваннямі з боку ў бок (пра паходку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяля́цтва, ‑а, н.

Вузкі практыцызм, калі выпускаецца з-пад увагі прынцыповы бок справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

laterally

[ˈlætərəli]

adv.

1) у бок, збо́ку, бо́кам

2) пабо́чна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

the other side of the coin

адваро́тны бок манэ́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

хі́бны

1. отрица́тельный;

х. бок спра́вы — отрица́тельная сторона́ де́ла;

2. оши́бочный;

х. крок — оши́бочный шаг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падве́траны dem Wind nicht áusgesetzt; марск Lee -;

падве́траны бок Léeseite f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

эксумбрэ́ла

(ад экс- + лац. umbra = цень)

знешні выпуклы бок парасона медуз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтса́йд

(англ. outside = знешні бок)

крайні гулец лініі нападзення ў футбольнай і хакейнай камандзе.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аднабо́кі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адзін бок большы або розныя па якіх‑н. прыкметах бакі.

2. перан. Накіраваны ў адзін бок, аднабаковы паводле свайго дзеяння, выяўлення. [Насця:] — Сорамна табе, Таня, зайздросціць чужому каханню, ды яшчэ такому аднабокаму. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)