spring
[sprɪŋ]
1.
v.i. sprang or sprung, sprung, springing
1) уско́кваць, ху́тка ўстава́ць
The boy sprang to his feet — Хло́пец уско́чыў на но́гі
2) пераско́кваць
to spring over a fence — пераско́чыць праз плот
3) узвыша́цца
to spring into fame — узвы́сіцца да сла́вы
4) браць пача́так; расьці́
Plants sprang up from the seeds we planted — Расьлі́ны вы́расьлі з насе́ньня, яко́е мы пасе́ялі
5) пахо́дзіць ад каго́
6) біць; сы́пацца
Sparks sprang from the fire — Іскры сы́паліся ад агню́
7) паўстава́ць, зьяўля́цца
New towns are springing up — Паўстаю́ць но́выя гарадкі́
2.
n.
1) скок, падско́к -у m.
a spring over the fence — скок праз плот
2) спружы́на f.
Beds have wire springs — Ло́жкі ма́юць драцяны́я спружы́ны
3) пру́ткасьць, спружы́ністасьць, элясты́чнасьць f.
4) вясна́ f.
5) крыні́ца f.
6) пача́так -ку m.; прычы́на f.
7) раско́ліна, трэ́шчына, расшчэ́піна f.; вы́гін -у m.
3.
adj.
1) спружыно́вы, спружы́нны
2) веснавы́, вясно́вы, вясьня́ны
3) крыні́чны
spring water — крыні́чная вада́
•
- spring a leak
- spring a lock
- spring a surprise