шумаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Работнік тэатра, кіно, які стварае шумавыя эфекты.

2. Музыкант, які іграе на шумавых інструментах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

асе́лы, -ая, -ае.

1. Які зляжаўся, асеў, ушчыльніўся.

А. снег.

А. грунт.

2. Які апусціўся, асеў, апаў.

А. пыл.

Аселая муць.

3. Які жыве пастаянна на адным месцы; проціл. вандроўны.

Аселае насельніцтва.

|| наз. асе́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

маларазвіты́, -а́я, -о́е.

1. Які не дасягнуў поўнага фізічнага развіцця.

Маларазвітыя мускулы рук.

2. Які не дасягнуў высокага ўзроўню развіцця.

Маларазвітая прамысловасць.

3. Які не мае шырокага кругагляду, недастаткова адукаваны.

М. чалавек.

|| наз. маларазві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

удзя́чны, -ая, -ае.

1. Які адчувае, выказвае ўдзячнасць або прасякнуты ўдзячнасцю.

У. чытач.

Я вам вельмі ў. за дапамогу.

У. позірк.

2. перан. Які абяцае добрыя вынікі, плён, які можа апраўдаць затрачаныя сілы, сродкі.

Удзячная праца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дзяко́ўшчына Участак зямлі, які належаў дзяку (Нас.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

мышнік Участак, які зарос кустамі; зараснік (Ант.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

гужавы́

1. (які мае адносіны да гужа) Kmmetriemen-;

2.:

гужавы́ тра́нспарт Fhrwerktransport m -(e)s, Gespnntransport m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

тэатра́льны

1. Theter-;

тэатра́льны інстыту́т Theterhochschule f -, -n;

тэатра́льнае маста́цтва Bühnenkunst f -;

2. (які вызначаецца тэатральнасцю) theatrlisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

чалаве́ча м (кл. ф ад чалавек, вокліч, які часцей за ўсё выражае здзіўленне) Mnschenkind n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бязмо́ўны

1. (які нічога не гаворыць, маўчыць) stumm;

2. (маўклівы) wrtkarg, schwigsam, insilbig;

3. (баязлівы) schüchtern, scheu

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)