Прысто́йны ’які адпавядае прынятым правілам прыстойнасці’; ’добра выхаваны; сумленны, не здольны на дрэнныя ўчынкі’; ’дастаткова добры, нядрэнны’; ’такі, якім належыць быць; дастатковы па велічыні, памерах’ (Ласт., ТСБМ; смарг., в.-дзв., Сл. ПЗБ), ’прыгожы’ (Інстр. 3; ігн., Сл. ПЗБ), ’добры; няпрагны’ (Ян.). Укр. присто́йний ’прыстойны; прыгожы’, рус. калуж. присто́йный ’прыстойны; прыгожы, сімпатычны’, польск. przystojny ’прыгожы; цікавы’, старое ’прыстойны’, чэш. přistojny ’прыстойны’, славен. pristójen ’прыстойны; кампетэнтны’, харв. prìstojan ’тс’. Паводле Фасмера (3, 366), з *pristojьnъ ад *pri‑ і *stojati (гл. стая́ць), параўн. ст.-бел. пристояти ’падыходзіць, належаць’ (Ст.-бел. лексікон). Паводле Сноя₂ (580), першапачаткова азначала ’адпаведны, стаячы нароўні’. Бабік (Зб. памяці Слаўскага, 60) для прасл. *pristojati (параўн. серб.-харв. при́стојати, харв. чак. prīstȍjai і пад.) выводзіць значэнне ’пагаджацца; быць адпаведным’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

postąpić

зак.

1. рушыць, пайсці (наперад); ступіць;

postąpić kilka kroków naprzód — ступіць (зрабіць) некалькі крокаў наперад;

2. зрабіць;

postąpić dobrze — добра зрабіць;

3. разм. падняць, павысіць;

postąpić ceny — павысіць цэны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

acoustics

[əˈku:stɪks]

n., pl.

1) аку́стыка, акусты́чнасьць f.

The acoustics were so good that people in the last row could hear the speaker well — Аку́стыка была́ така́я до́брая, што лю́дзі ў апо́шнім ра́дзе маглі́ до́бра чуць прамо́ўцу

2) аку́стыка f. (наву́ка пра гу́кі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

jolly

[ˈdʒɑ:li]

1.

adj.

1) вясёлы, ра́дасны

2) esp. Brit., informal прые́мны, мі́лы

2.

adv., Brit., informal

ве́льмі

and you jolly well know it — і вы гэ́та ве́льмі до́бра ве́даеце

3.

v.t., informal

лісьлі́віць, хвалі́ць

4.

v.i.

дабраду́шна паджарто́ўваць, пацьве́льваць з каго́, весялі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

упячы́, упяку, упячэш, упячэ; упячом, упечаце, упякуць; пр. упёк, упякла, ‑ло; заг. упячы; зак.

1. што. Спячы; добра прапячы. Упячы хлеб.

2. каго. Разм. Адправіць куды‑н. супраць волі. У польскай арміі.. [Максіма] ў страявую часць не ўзялі, а ўпяклі ў санітарны батальён. Машара. // Пасадзіць у турму, зняволіць. — Ды не! — запярэчыў .. [Лабановіч] сам сабе. — Некаму гэта патрэбна. Вось жа і мяне ўпяклі ў астрог, нават не паклапаціўшыся падперці прысуд доказамі. Колас. [Антось:] — Эх ты, чалавек — на галаве шапка! На каго ж ты пойдзеш са скаргай? На роднага брата! Табе будзе добра, як яго ў каталажку ўпякуць? С. Александровіч.

3. каго. Разм. Папракнуць каго‑н., з’едліва сказаць што‑н. каму‑н. — Мала ж ты каму верыш! — упёк.. [Башлыкова] хтосьці з залы, голасна, злосна. Мележ. Кожнае Званцова слова здавалася .. [Макару] зручным, каб упячы і яго, і Ёсіпа. Дуброўскі.

4. што. Разм. Марна патраціць, выдаткаваць. Паказальную кашару будавалі! — грошы ўпяклі, а карысці ніякай. Асіпенка.

5. па чым. Разм. Выцяць каго‑н. З усяго размаху ўпёк па спіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напро́тив

1. нареч. (на противоположной стороне) насу́праць, насупро́ць, напро́ці, напро́ціў разг.;

2. предлог с род. насу́праць, насупро́ць, напро́ці, напро́ціў (каго, чаго);

3. нареч. (наоборот) наадваро́т; (наперекор) наперако́р;

совсе́м напро́тив зусі́м наадваро́т;

4. в знач. вводн. сл. наадваро́т; — Здесь пло́хо? — Напро́тив, хорошо́. — Тут дрэ́нна? — Наадваро́т, до́бра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

счита́тьI несов., в разн. знач. лічы́ць;

счита́ть до десяти́ лічы́ць да дзесяці́;

ма́льчик хорошо́ счита́ет хло́пчык до́бра лі́чыць;

счита́ть ове́ц лічы́ць аве́чак;

счита́ть со вчера́шнего дня лічы́ць з учара́шняга дня;

счита́ть воро́н лічы́ць (страля́ць) варо́н;

счита́ть звёзды лічы́ць зо́ркі;

счита́ть дни лічы́ць дні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

gerdeso

adv якра́з, і́менна, менаві́та, якра́з-такі́, якра́з такса́ма

er ist ~ groß wie du — ён тако́га са́мага ро́сту, як ты

~ gut — з такі́м жа по́спехам, такса́ма до́бра

~ viel — якра́з сто́лькі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гла́дка нареч.

1. в разн. знач. гла́дко;

г. абструга́ць — гла́дко острога́ть;

г. зачэ́саны — гла́дко причёсанный;

г. пі́ша — гла́дко пи́шет;

усё ідзе́ до́бра і г. — всё идёт хорошо́ и гла́дко;

2. (аккуратно, по фигуре) ло́вко;

не ўсё г. — не всё гла́дко;

язык г. хо́дзіць — язы́к хорошо́ подве́шен (приве́шен)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

запа́рыцца сов.

1. в разн. знач. запа́риться;

бо́чка до́бра ~рылася — бо́чка хорошо́ запа́рилась;

зусі́м я ~рыўся з гэ́тай зада́чай — совсе́м я запа́рился с э́той зада́чей;

з. ў ла́зні да паўсме́рці — запа́риться в ба́не до полусме́рти;

2. (настояться в кипятке) завари́ться;

чай ~рыўся — чай завари́лся;

3. вспоте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)