wild fire

вялі́кі пажа́р (які́ ця́жка патушы́ць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abstinent

[ˈæbstɪnənt]

adj.

стры́маны, памярко́ўны; які́ адмаўля́е сабе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flexor

[ˈfleksər]

n.

му́скул, які́ згіна́е ча́стку це́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

florescent

[flɔˈresənt]

adj.

квітне́ючы, які́ цьвіце́, квітне́е, красу́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шту́чны², -ая, -ае.

1. Які ўяўляе сабой асобную рэч, які нельга ўзважыць або адмераць.

Ш. тавар.

Ш. аддзел магазіна (для гандлю таварамі паштучна).

2. Які праводзіцца, робіцца здзельна, за кожную штуку.

Штучная аплата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

БІЯСТА́ТЫКА

(ад бія... + статыка),

тэрмін, які ўвёў ням. біёлаг Э.Гекель (1866) для абазначэння марфалогіі.

т. 3, с. 177

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕ́РНІК,

чалавек, які верыць у Бога і належыць да пэўнай рэлігійнай канфесіі. Гл. Веравызнанне.

т. 4, с. 103

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

non-resident [ˌnɒnˈrezɪdənt] n.

1. нерэзідэ́нт; іншазе́мец, які́ не пражыва́е пастая́нна ў да́дзенай краі́не; прые́зджы

2. чалаве́к, які́ не пражыва́е ў да́дзенай гасці́ніцы;

The bar is open to non-residents. Бар адкрыты для публікі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сканда́льны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца скандалам (у 1 знач.), які ганьбіць каго-н.

Скандальная гісторыя.

2. Які пастаянна робіць скандалы (у 2 знач.).

Скандальная асоба.

С. характар.

3. Які мае адносіны да скандалу.

С. дзень.

Скандальная хроніка газет (дзе апісана што-н. ганебнае).

|| наз. сканда́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліслі́вы, -ая, -ае.

1. Які ліслівіць, дагаджае каму-н. з карысцю для сябе.

Л. хлопец.

2. Які змяшчае ліслівасць.

Ліслівая ўсмешка.

3. Ласкавы, угодлівы, які ўмее дагадзіць.

Л. голас (разм.).

|| наз. ліслі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)