са́льпы

(н.-лац. salpae, ад гр. salpe)

клас хордавых жывёл падтыпу тунікатаў, жывуць пераважна ў трапічных і субтрапічных морах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тафано́мія

(ад гр. taphos = магіла, пахаванне + -номія)

раздзел палеанталогіі, які вывучае заканамернасці працэсаў пахавання рэшткаў выкапнёвых жывёл і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трыхафіто́н

(н.-лац. trichophyton)

недасканалы грыб сям. маніліевых, які развіваецца ў глебе, выклікае ў чалавека і жывёл грыбковыя хваробы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэрмарэцэ́птары

(ад тэрма- + рэцэптары)

рэцэптары ў скуры і слізістых абалонках чалавека і жывёл, якія дазваляюць адчуваць цяпло і холад.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фауні́стыка

(ад фауна)

раздзел заалогіі і зоагеаграфіі, які вывучае фауну наогул і размяшчэнне жывёл на пэўных тэрыторыях зямнога шара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фібрацы́ты

(ад. лац. fibra = валакно + -цыты)

разнавіднасць клетак злучальнай тканкі жывёл і чалавека, якія ўяўляюць сабой астатачна дыферэнцыраваныя фібрабласты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фунда́льны

(ад лац. fundus = дно);

ф-ыя залозы — трубчастыя залозы ў слізістай абалонцы дна страўніка пазваночных жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хаа́ны

(гр. choane = лейка)

унутраныя адтуліны поласці носа ў чалавека і пазваночных жывёл, якія злучаюць поласць носа з насаглоткай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хларало́біян

(н.-лац. chlorolobion)

аднаклетачная зялёная водарасць сям. анкістрадэсмавых, якая трапляецца ў планктоне на рэштках жывёл і ў глебе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

храматафо́ры

(ад храмата + -фор)

1) пігментныя клеткі ў скураным покрыве жывёл і чалавека;

2) бялковае цела пратаплазмы клетак водарасцяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)