the happiest man alive

найшчасьліве́йшы чалаве́к на сьве́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

allege [əˈledʒ] v. fml

1. сцвярджа́ць;

She alleged ill health. Яна спаслалася на кепскае здароўе.

2. заяўля́ць (звыч. галаслоўна);

an alleged thief чалаве́к, які́ галаслоўна абвінава́чваецца ў крадзяжы́;

an alleged murderer чалаве́к, які́ галаслоўна абвінава́чваецца ў забо́йстве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

arrival [əˈraɪvl] n.

1. прые́зд; прыхо́д; прыбыццё

2. чалаве́к, які́ прыехаў/прыбы́ў;

an early/late arrival чалаве́к, які́ прыехаў ра́на/по́зна

3. нованаро́джаны;

They are expecting a new arrival in the family. Яны чакаюць прыбаўлення ў сям’і.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арышта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які знаходзіцца пад арыштам.

|| ж. арышта́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. арышта́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

бязбо́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які не верыць у Бога, адмаўляе яго існаванне.

|| ж. бязбо́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. бязбо́жніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

двуру́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які знешне выражае адданасць аднаму, а ўпотай дзейнічае супраць.

|| ж. двуру́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. двуру́шніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

жы́ўчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Жывы, рухавы чалавек (разм.).

2. Прыкметнае для вока біццё артэрыі (пераважна на скроні; разм.).

3. Мужчынская палавая клетка; сперматазоід.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

забыццё, -я́, н.

1. Стан, пры якім чалавек траціць памяць. Упасці ў з.

2. Стан непрытомнасці, трызнення. Разам наплывае з.

◊

Аддаць забыццю — лічыць забытым што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

кара́чкі,

У выразах: на карачкі; на карачках (разм.) — поза, у якой чалавек стаіць, апіраючыся адначасова на абедзве рукі і нагі. Станавіцца на карачкі. Паўзці на карачках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

лаўка́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Пранырлівы чалавек, які ўмее выгадна ўладкоўваць свае асабістыя справы; спрытнюга.

|| ж. лаўка́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)