Verbum

анлайнавы слоўнік

зайздро́сціць benéiden vt (чаму-н um A); néidisch sein (каму-н., чаму-н. auf A); missgönnen vt (каму-н., чаму-н., j-m, etw. (A);

зайздро́сціць чыім-н по́спехам j-n um séinen Erfólg benéiden;

◊

яму́ няма́ чаго́ зайздро́сціць er ist nicht zu benéiden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

са́ла ср., в разн. знач. са́ло; (свиное посоленное — ещё) шпик м.;

◊ залі́ць с. за ску́ру — (каму) навреди́ть (насоли́ть) (кому);

ду́рань-ду́рань, а с. лю́біць — погов. губа́ не ду́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Па́лік ’вешка, калок’ (Сл. ПЗБ, ТС, Сл. Брэс.), ’метка-дошчачка з надпісам, каму адведзен участак для апрацоўкі’ (Сцяшк. Сл.), паліп ’тс’ (Шат.). З польск. palik ’тс’, якое ад раі ’паля’ (Брукнер, 391). Параўн. паля.

◎ Палі́к ’наплечнікі (вытканыя або вышытыя) у кашулі’ (Гарэц., Некр., Др.-Падб., Яруш., Бяльк.), палікі ’тс’ (Некр., Касп., Тарнацкі, Studia), палікі ’гестка’ (Жд. 2), паліп ’гестка’ (Сл. ПЗБ), палікі ’вышытыя часткі кашулі, кофты’ (Мат. АС, бых.), паліп ’частка тканіны, якая ўстаўляецца пад пахай кашулі’ (Касп.), палики ’тс’ (Шн. 3.), паліп ’пройма’ (Мат. Гом.). Рус. дыял. полика ’наплечнікі кашулі, наплечныя ўпрыгожанні на кашулі’, укр. полак ’тс’. Няясна. Спроба этымалогіі Праабражэнскага (2, 83) — ад эпалет (гл.) — зусім непрымальная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заткну́ть сов. заткну́ць, мног. пазатыка́ць;

◊

заткну́ть за по́яс (кого-л.) заткну́ць за по́яс (каго-небудзь);

заткну́ть рот (кому) заткну́ць рот (каму);

заткну́ть дыру́ заткну́ць дзі́рку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поне́жничать сов., разг.

1. (полюбезничать) пазаляца́цца (да каго), пагавары́ць кампліме́нты (каму); (взаимно) пагалу́біцца, памілава́цца, папе́ставацца;

2. (поделикатничать) падаліка́тнічаць; (поцеремониться) пацырымо́ніцца;

3. (испытать наслаждение) адчу́ць асало́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Sympathíe

f -, thí¦en сімпа́тыя

j-m ~ entgégenbringen* — сімпатызава́ць каму́-н.