яхі́дна 1, ‑ы, ж.
1. Млекакормячая жывёліна атрада клаачных, накрытая іголкамі і поўсцю (водзіцца ў Аўстраліі, Новай Гвінеі, Тасманіі).
2. перан. Разм. Пра злога, каварнага чалавека. Не хлопец, а яхідна нейкая.
яхі́дна 2, ‑ы, ж.
Ядавітая аўстралійская змяя сямейства аспідаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аквана́ўтыка
(ад аква- + -наўтыка)
навука, якая вывучае магчымасці доўгага знаходжання чалавека ў моры пад вадой.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
апістархі́ды
(н.-лац. opisthorchidae)
сямейства гельмінтаў класа трэматодаў, паразіты рыб, паўзуноў, птушак, млекакормячых і чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вітылі́га
(лац. vitiligo = лішай)
хранічнае захворванне чалавека, якое праяўляецца ва ўтварэнні на скуры бледных плям.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
жэнь
(кіт. žen = чалавек)
філас. асноўная кітайская канфуцыянская дабрачыннасць; любоў да чалавека, дабрата і справядлівасць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ізалейцы́н
(ад іза- + лейцын)
неабходная для чалавека і жывёл амінакіслата, якая ўваходзіць у склад бялкоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
інакуля́цыя
(лац. inoculatio = прышчэпліванне)
увядзенне жывых мікраарганізмаў у арганізм расліны або жывёлы, а таксама чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эмбрыён
(гр. embryon)
1) зародак чалавека або жывёлы;
2) перан. зараджэнне, пачатковая стадыя чаго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эндакінематагра́фія
(ад энда- + кінематаграфія)
кінематаграфіраванне поласцей цела чалавека і жывёл, якое выкарыстоўваюць з мэтай дыягностыкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эпідыдымі́т
(ад гр. epididymis = прыдатак яечка)
запаленне прыдатка яечка ў чалавека, якое выклікаецца мікробамі, траўмаю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)