склерыфіка́цыя

(ад склера- + -фікацыя)

патаўшчэнне і здзеравяненне абалонак раслін, якое выклікае ўтварэнне склерэнхімы і склерэід.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тыгмана́стыя

(ад гр. thigma = дотык + настыі)

рух органаў раслін у адказ на дотык або трэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фасцыя́цыя

(ад лац. fascia = павязка)

выродлівая дэфармацыя парасткаў раслін, пры якой яны становяцца пляскатымі, шаблепадобнымі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фітагеагра́фія

(ад фіта- + геаграфія)

раздзел батанічнай геаграфіі, які вывучае заканамернасці пашырэння раслін на зямной паверхні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фітапланкто́н

(ад фіта- + планктон)

сукупнасць раслін, пераважна водарасцей, якія свабодна плаваюць у верхніх слаях вадаёмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-фіты

(гр. phyton = расліна)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на прыналежнасць да раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эна́цыі

(ад лац. enatus = які вырас)

нарасты на восевым органе некаторых вышэйшых раслін, напр. папаратнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ювені́льнасць

(лац. iuvenilis = юны)

узроставы стан раслін у перыяд ад з’яўлення парастка да пачатку цвіцення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Верасовыя (сям. раслін) 1/142, 331; 2/64, 108; 3/33; 9/22; 10/209

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Галы (у раслін) 1/497; 3/299, 317; 4/299; 6/387; 10/262, 604

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)