кетса́ль

(ісп. quetzal, ад індз. quetsalli = назва гпушкі)

1) грашовая адзінка Гватэмалы, роўная 100 сентава;

2) тое, што і квезаль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лабрадо́р

(англ. Labrador = назва паўвострава ў паўн.-ўсх. Канадзе)

мінерал групы палявых шпатаў, бясколерны, шэры або зеленаваты; выкарыстоўваецца ў будаўніцтве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мантмарылані́т

(ад фр. Montmorillon = назва горада ў Францыі)

гліністы мінерал пераменнага саставу; выкарыстоўваецца як адсарбент, у ліцейнай вытворчасці і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манцані́т

(ад іт. Monzoni = назва гары ў Альпах)

магматычная горная парода, якая складаецца пераважна з каліевага палявога шпату і плагіяклазу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нацыяна́л-лібера́л

(ням. Nationalliberale)

назва прадстаўнікоў рада партый буйной буржуазіі ў Зах. Еўропе, напр. у Германіі ў 1866—1918 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пармеза́н

(фр. parmesan, ад іт. Parma = назва іт. горада)

сорт італьянскага цвёрдага сыру, які ўжываецца пераважна як прыправа да страў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

портландцэме́нт

(ад англ. Portland = назва паўвострава ў Англіі + цэмент)

самы пашыраны від цэменту, які складаецца ў асноўным з сілікатаў кальцыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

седа́н

(англ. sedan, ад Sedan = назва фр. горада)

кузаў легкавога аўтамабіля з чатырма дзвярамі і двума або трыма радамі сядзенняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шталма́йстар

(ням. Stallmeister)

1) адзін з прыдворных чыноў у царскай Расіі;

2) устарэлая назва рэжысёра манежа, які вядзе цыркавую праграму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ве́рцень ’вецер; нячыстая сіла’ (Мат. Гом.). Персаніфікаваная назва ветру, паводле яго магутнай наднатуральнай сілы, утвораная ад vьrtěti і суф. ‑ьnʼь (як студзень, пярэварацень); параўн. таксама рус. перм. ве́рте́нь ’гарэза, свавольнае бойкае дзіцё’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)