Verbum

саладжа́вы, -ая, -ае.

1. Саладкаваты.

С. хлеб.

2. перан. Празмерна ветлівы, да прыкрасці ліслівы.

Саладжавая ўхмылка.

С. чалавек.

|| наз. саладжа́васць, -і, ж.

У яго паводзінах адчувалася с.

белару́чка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -чцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -чак (разм.).

Чалавек, які цураецца фізічнай працы, наогул цяжкай работы.

благата́, -ы́, ДМ -гаце́, ж. (разм.).

1. гл. благі.

2. Благі, дрэнны чалавек.

Добраму чалавечку добра і ў запечку, а благаце — блага і на куце (прыказка).

блі́жні, -яя, -яе.

1. Самы блізкі па адлегласці.

Бліжнія вёскі.

2. у знач. наз. блі́жні, -яга, мн. -ія, -іх, м. Родны чалавек або прыяцель.

Дапамога сваім бліжнім.

быва́лы, -ая, -ае.

1. Які многа дзе бываў і многа бачыў, з вялікім жыццёвым вопытам.

Ён чалавек б.

2. Прывычны, які бываў ужо раней.

Справа гэта бывалая.

бяда́к, бедака́, мн. бедакі́, бедако́ў, м. (разм.).

Бяздольны, няшчасны, гаротны чалавек.

|| ж. бяда́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. бяда́цкі, -ая, -ае.

Год цяжкі, б.

бязгрэ́шны, -ая, -ае.

1. Які не зрабіў граху.

Гэта быў б. чалавек.

2. Які не мае ў сабе нічога дрэннага; чысты.

Бязгрэшныя думкі.

|| наз. бязгрэ́шнасць, -і, ж.

парашуты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які робіць скачкі з парашутам.

|| ж. парашуты́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. парашуты́сцкі, -ая, -ае.

пахмурне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. і незак.

1. зак. Стаць хмурным, хмурнейшым.

Пасля гэтых слоў ён адразу пахмурнеў.

2. незак. Станавіцца пахмурным, хмурнець.

Чалавек усё больш пахмурнеў.

пераво́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які займаецца перавозам цераз раку на лодцы, пароме і пад.

|| ж. пераво́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. пераво́зчыцкі, -ая, -ае.