Verbum

італа... і італа-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. італьянскі, напр.: італамоўны, італа-германскі.

італья́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Італіі.

|| ж. італья́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. італья́нскі, -ая, -ае.

ітэльме́ны, -аў, адз. -ме́н, -а, м.

Старажытнае насельніцтва паўвострава Камчатка.

|| ж. ітэльме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ітэльме́нскі, -ая, -ае.

іу́да гл. юда.

іўдаі́зм, -у, м.

Рэлігія, у аснове якой ляжыць культ бога Яхве, пашыраная сярод яўрэяў.

|| прым. іўдаі́сцкі, -ая, -ае.

іудзе́і, -яў, адз. іўдзе́й, -я, м.

Тое, што і яўрэі.

|| ж. іўдзе́йка, -і, ДМ -дзе́йцы, мн. -і, -дзе́ек.

|| прым. іўдзе́йскі, -ая, -ае.

Іўдзейскае веравызнанне.

іўры́т, -а, М -ры́це, м.

Сучасная мадыфікацыя старажытнаяўрэйскай мовы, афіцыйная мова Дзяржавы Ізраіль.

|| прым. іўры́цкі, -ая, -ае.

І. арыгінал.

іх.

1. гл. яны.

2. займ. прынал. Які належыць ім.

Гэта іх кнігі.

і́хні, -яя, -яе, займ. прынал. (разм.).

Тое, што і іх (у 2 знач.).

І. конь нарабіў шкоды ў агародзе.

іхтыёл, -у, м.

Маслападобны прадукт перагонкі смалістых горных парод, які змяшчае рэшткі выкапнёвых рыб (выкарыстоўваецца ў медыцыне).

|| прым. іхтыёлавы, -ая, -ае.

Іхтыёлавая мазь.