Irrationálzahl

f -, -en часцей pl ірацыяна́льны лік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вы́спа, ‑ы, ж.

Невялікі востраў, часцей пясчаны. Пасярод ракі цягнецца прадаўгаватая пясчаная выспа. В. Вольскі. [Бранавіцкі:] — Сярод гэтых лясоў сустракаюцца выспы, абкружаныя балотамі. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандэнса́тар, ‑а, м.

1. Цеплаабменны апарат для ператварэння ў вадкасць пары якога‑н. рэчыва (часцей вады) шляхам ахаладжэння.

2. Прыбор для накаплення электрычнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэазо́т, ‑у, М ‑зоце, м.

Смалістая вадкасць з едкім пахам, якая атрымліваецца шляхам сухой перагонкі драўніны, часцей буку (скарыстоўваецца ў тэхніцы і медыцыне).

[Фр. créosote.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учасці́ць, учашчу, учасціш, учасціць; зак., што.

1. Зрабіць больш частым, часцей паўтараць. Учасціць свае паведванні.

2. Зрабіць больш скорым, хуткім. Учасціць рытм руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́балка, ‑і, ДМ ‑яды; Р мн. ‑лак; ж.

Разм.

1. Сцябло.

2. часцей мн. (цы́балкі, ‑лак). Частка нагі ад ступні да калена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыхо́д, -ду м., в разн. знач. отхо́д;

а. цягніка́ — отхо́д по́езда;

а. часце́й на но́выя пазі́цыі — отхо́д часте́й на но́вые пози́ции;

а. ад тэо́рыі — отхо́д от тео́рии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

легіён, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Буйное вайсковае злучэнне ў Старажытным Рыме (гіст.).

2. Назва асобных вайсковых часцей у некаторых краінах.

3. перан. Вялікая колькасць, мноства каго-, чаго-н.

○

Ордэн ганаровага легіёна — французскі ордэн часоў Напалеона.

|| прым. легіённы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

каранарасклеро́з

(ад каранара- + склероз)

паражэнне артэрый сэрца, выкліканае часцей за ўсё атэрасклерозам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пялёсы — часцей у прыставачных утварэннях -пялёсы, гл. перапялёсы, параўн. укр. перепеля́стий ’шэры, які мае колер перапёлкі’. Гл. пяля́сы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)