Verbum

дзе́сьці, прысл.

У нейкім, дакладна не вызначаным месцы.

Д. я сустракаў гэтага чалавека.

Ён служыць д. на поўначы.

абязво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго.

Пазбавіць волі; зрабіць бязвольным.

А. чалавека.

|| незак. абязво́льваць, -аю, -аеш, -ае.

прыручы́цца, -учу́ся, -у́чышся, -у́чыцца; зак.

Стаць ручным, прывыкнуць да чалавека.

Алень хутка прыручыўся.

|| незак. прыруча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

рахма́нець, -ею, -ееш, -ее; незак.

1. Рабіцца ручным, свойскім (пра жывёлу).

2. Станавіцца лагодным, ціхім, пакорлівым (пра чалавека).

фізіяно́мія, -і, мн. -і, -мій, ж.

Твар чалавека.

Непрыемная ф.

Пацешная ф.

Ф. мясцовасці, вёскі (перан.: знешні выгляд).

цэцэ́, нескл., ж.

Афрыканская жывародная муха, якая корміцца кроўю чалавека і пазваночных і з’яўляецца пераносчыкам узбуджальнікаў соннай хваробы.

цяльпу́к, цельпука́, мн. цельпукі́, цельпуко́ў, м. (разм.).

1. Кароткі тоўсты кавалак дрэва; калодка.

2. Пра нязграбнага, непаваротлівага чалавека.

чэ́рава, -а, н.

1. Бруха, жывот (разм.).

2. Унутраная частка жывата чалавека, жывёлы.

Развіццё плода ў чэраве маці.