wonderful

[ˈwʌndərfəl]

adj.

1) незвыча́йны, дзівуго́дны, дзіво́сны; чаро́ўны, цудо́ўны

The explorer had wonderful adventures — Дасьле́днік перажы́ў незвыча́йныя прыго́ды

2) выда́тны, надзвыча́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bajeczny

1. казачны;

2. цудоўны, надзвычайны; незвычайны; казачны;

~e ceny — казачныя цэны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pretty​1 [ˈprɪti] adj.

1. прыго́жанькі, ла́дны, прыва́бны (пра дзяцей, жанчын, маленькія рэчы)

2. мі́лы, чаро́ўны, цудо́ўны;

a pretty park цудо́ўны парк;

pretty flowers цудо́ўныя кве́ткі

3. iron. вясёленькі, нішто́ сабе́;

А pretty mess you’ve made of it. Ну і кашу ты заварыў.

♦

as pretty as a picture dated прыго́жы як карці́нка (карці́на);

a pretty penny dated кру́гленькая су́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

divine

[dɪˈvaɪn]

1.

adj.

1) бо́скі

2) сьвяты́

3) нябе́сны

4) informal цудо́ўны

2.

n.

багасло́ў -ва m.

3.

v.t.

прадка́зваць, прадба́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

glorious

[ˈglɔriəs]

adj.

1) сла́ўны, славу́ты; прасла́ўлены; выда́тны (пра падзе́ю)

2) які́ дае́ сла́ву; пачэ́сны

3) пы́шны, ве́лічны; дзіво́сны, цудо́ўны; ве́льмі прые́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

раката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Абзывацца дробным раскацістым гулам. А трактар ракатаў роўна, упэўнена... Гроднеў. Мне хацелася бегчы за .. [чайкамі] па гразі, бегчы ў заімглёны свет, туды, дзе ракоча і пеніцца мора, бае казку аб тым, што цудоўны, бязмежны свет не казка, а сапраўднасць. Брыль.

2. Гаварыць, спяваць нізкім раскацістым голасам. За абабітымі дэрмацінам дзвярыма ракатаў начальніцкі бас. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цудо́ўна,

1. Прысл. да цудоўны.

2. безас. у знач. вык. Пра надзвычай прыгожае наваколле, прыемную абстаноўку. Гэта было цудоўна: і лес, і гарадок, як на далоні, і яна, Марынка, побач. Шыцік. А на возеры было цудоўна! Ваданосаў.

3. у знач. часціцы. Ужываецца як вокліч са значэннем: вельмі добра, выдатна. Партызан аж зажмурыўся, потым ізноў адплюшчыў вочы і ўбачыў бліскучую снарадную гільзу! Гільза! Цудоўна! Зуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tip-top

разм.

1. прысл. дасканала, выдатна, цудоўна;

2. прым. дасканалы, выдатны, цудоўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyborowy

wyborow|y

адборны; цудоўны;

strzelec ~y — снайпер;

wódka ~a — гарэлка найлепшага гатунку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

byczy

bycz|y

1. бычыны;

2. разм. цудоўны; добры;

~e życie — цудоўнае жыццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)