Вяроўкі, рамяні для кіравання коньмі ў запрэжцы. На высокім сядзенні, .. трымаючы туга нацягнутыя раменныя лейцы, сядзела маладая паненка.Колас.За мастом начальнік участка сагнаў нас з саней .. і хлыснуў лейчыной каня.Пташнікаў.Тузаючы за лейцы, бацька накіраваў Гнядва на дарогу.Васілёнак.
•••
Выпусціць лейцы з рукгл. выпусціць.
Ляйчына (лейчына) пад хвост папала (трапіла)каму — аб неапраўдана капрызных паводзінах.
Папусціць лейцыгл. папусціць.
Трымаць лейцы ў рукахгл.трымаць.
Узяць лейцы ў рукігл. узяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́крайка, ‑і, ДМ ‑крайцы; Рмн. ‑краек; ж.
Узорная форма, па якой крояць часткі адзення, абутку і пад. Пакуль Наталля Яўхімаўна выкрайку робіць, Валерыя дзяўчынкам паказвае, як правільна іголку трымаць, як напарсткам карыстацца.Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zúhalten
*
1.
vtтрыма́ць зачы́неным; затыка́ць (вушы, рот)
2.
vi (aufA) трыма́ць курс (на што-н.), накіро́ўвацца (да чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
reservieren
[-vi:]
vt брані́раваць, пакіда́ць за сабо́й; трыма́ць у запа́се
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Balance
[-'lã:sə]
f -n, -n
1) раўнава́га
~ hálten* — трыма́ць раўнава́гу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ántwort
f -, -en адка́з
Réde und ~ stéhen* — трыма́ць адка́з
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кіпяці́ць, ‑пячу, ‑пяціш, ‑пяціць; незак., што.
Награваць вадкасць так, каб яна кіпела; даводзіць да кіпення. Кіпяціць ваду./ Пра пасудзіну, у якой награваюць вадкасць да кіпення. Кіпяціць чайнік. Кіпяціць самавар.//Трымаць, варыць у кіпячай вадкасці. Кіпяціць бялізну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Зява́ць ’міжвольна ўдыхаць паветра’. Рус.зева́ть, укр.зіва́ти, польск.ziewać, н.-луж.zewaś, чэш.zivati, славац.zívať ’тс’, славен.zę̋vati ’трымаць вусны адкрытымі, крычаць’, серб.-харв.зе́вати ’трымаць вусны адкрытымі, зяваць’, ’ззяць’. Ц.-слав.зѣвнѫти. Ст.-рус.зѣвати (XVIII ст.). Ад і.-е.*gʼhēi‑ ’быць пустым’ > прасл.*zě‑ з дадаткам дзеяслоўнага ітэратыўнага суф. ‑va‑: zěvati. Пра корань гл. ззяць1. Слав. слова мае балт. адпаведнікі: літ.žióvauti, лат.žàvât ’ззяць, зяваць’ (лат.ž не тлумачаць Мюленбах-Эндзелін, 4, 798 і 795; Фрэнкель, 1312; Траўтман, 368). Фасмер, 2, 91. Шанскі (2, З, 84) тлумачыць зевать ад зев (гл. зеў).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
напераве́спрыслвайск:
трыма́ць ружжо́ напераве́с das Bajonétt fällen;
з вінто́ўкаю напераве́с mit gefälltem Bajonétt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
keep a tight rein on
трыма́ць пад стро́гім нагля́дам або́ кантро́лем
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)