łączność

łącznoś|ć

ж.

1. сувязь; кантакт;

nawiązanie ~ci — усталяванне (наладжванне) сувязі;

2. сувязь; служба сувязі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

memorabilia [ˌmemərəˈbɪliə] n. pl. кале́кцыя па́мятных рэ́чаў (у сувязі з кім-н. або чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інфарматы́ўнасць, ‑і, ж.

Колькасць звестак, элементаў зместу; насычанасць зместам. Інфарматыўнасць сувязі. Інфарматыўнасць сігналу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыётэлегра́ф, ‑а, м.

Сукупнасць перадавальнай і прыемнай апаратуры для тэлеграфнай сувязі па радыё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свая́цкі verwándtschaftlich; Verwándtschafts-;

свая́цкія су́вязі verwándtschaftliche Bánde, Verwándtschaftsbande pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verbíndungsmittel

n -s, - сро́дак су́вязі [злучэ́ння]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hándelsverkehr

m -s гандлёвыя су́вязі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verkéhrsmittel

n -s, - сро́дак су́вязі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бронеаўтамабі́ль, ‑я, м.

Баявы браніраваны аўтамабіль, прызначаны для разведкі, аховы і сувязі; бранявік; бронемашына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умоўнарэфлекто́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўмоўных рэфлексаў, заснаваны на іх. Умоўнарэфлекторныя сувязі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)