Перапуд ’вельмі моцны спалох’ (ТСБМ), пірапу́д ’сполах, страх’ (Варл.). Утворана паводле мадэлі: пера‑ляк, пярэ‑палах, ст.-польск. przepłoch ’тс’. Да пера- і пуд (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
overtake [ˌəʊvəˈteɪk] v. (overtook, overtaken)
1. даганя́ць, абганя́ць
2. ахапля́ць, апано́ўваць;
The woman was overtaken by fear. Жанчыну апанаваў страх.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
dread1 [dred] n. жах, страх; апа́ска, бо́язь;
live in dread of smth. жыць у пастая́нным стра́ху пе́рад чым-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Страшы́ць ‘палохаць, выклікаць страх’ (Нас., ТСБМ, Байк. і Некр., Ласт., ТС, Сл. ПЗБ). Укр. страши́ти, рус. страши́ть, стараж.-рус. страшити, польск. straszyć, в.-луж. trašić, чэш. strašit, славац. strašiť, серб.-харв. стра̏шити, славен. strášiti, балг. страша́, макед. страши, ст.-слав. страшити. Прасл. *strašiti ад *straxъ, гл. страх (Фасмер, 3, 772; Борысь, 579). Сюды ж страшы́дла ‘той, хто (або што) мае страшны выгляд, выклікае страх’, ‘вырадак’, ‘пудзіла’ (Нас., ТСБМ, Байк. і Некр., Бяльк., Сл. ПЗБ), страшы́дло ‘тс’ (ТС). Запазычанае з польск. straszydło ‘тс’ (Цвяткоў, Запіскі, 2, 1, 83), параўн. формы з аднаўленнем этымона: страхі́дло, страхові́дло ‘тс’ (ТС) і зыходнага страхові́ло ‘тс’ (там жа), што суадносіцца з сваім страшы́ла ‘тс’, параўн. славен. strašilo ‘пудзіла’, укр. страши́ло ‘страшылішча’ і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Angst
f -, Ängste (vor D) страх (перад чым-н.), бо́язь
~ háben — бая́цца
j-m ~ éinjagen — напало́хаць (каго-н.)
die ~ ü- berkám ihn — на яго́ напа́ў страх
in táusend Ängsten schwében — трапята́ць ад стра́ху
schlótternde ~ — жывёльны страх
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Гас ’страх’ (Нас.: ад гаси́ть). Запазычанне з польск. gas ’тс’ (а гэта з венг. мовы; гл. Брукнер, 136). Параўн. таксама рус. гас у Фасмера, 1, 396.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сці́шна ’страшнавата’ (Адм., Дзямід.), ’ціха’ (навагр., Сл. ПЗБ), сці́шнасць ’некаторы страх’ (Стан.), сці́шны ’вельмі ціхі’ (Адм.). Да сцішэць, сціхаць (гл.); да семантыкі параўн. вусцішна, сціхат, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
éinjagen
vt
j-m Schrécken ~ — наганя́ць стра́х на каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
postrach, ~u
м. страх; жах; пуд; страхоцце;
budzić postrach — узбуджаць страх;
być ~em dla ... — быць жахам для…;
na postrach — дзеля запалохвання; каб застрашыць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гідрафо́бнасць
(ад гідра- + гр. phobos = страх)
няздольнасць некаторых рэчываў, матэрыялаў змочвацца вадой (напр. парафінаў, тлушчаў, некаторых пластмас).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)