медыкаме́нты, -аў, адз. медыкаме́нт, -а, М -нце, м.

Лячэбныя сродкі, лякарствы.

|| прым. медыкаменто́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сре́дство ср.

1. в разн. знач. сро́дак, -дку м.;

сре́дства произво́дства сро́дкі вытво́рчасці;

сре́дства передвиже́ния тра́нспарт;

сре́дства труда́ сро́дкі пра́цы;

оборо́тные сре́дства абаро́тныя сро́дкі;

оборони́тельные сре́дства абаро́нчыя сро́дкі;

сре́дства к существова́нию сро́дкі на існава́нне (на пражыццё);

радика́льное сре́дство радыка́льны сро́дак;

язы́к — сре́дство обще́ния мо́ва — сро́дак зно́сін;

2. / сре́дства (деньги, капитал, материальные ценности) гро́шы, -шай ед. нет, сро́дкі, -каў мн., ед. сро́дак, -дку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

общеукрепля́ющий прил. агульнаўмацава́льны;

общеукрепля́ющие сре́дства мед. агульнаўмацава́льныя сро́дкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перепра́вочный перапра́вачны; пераво́зачны;

перепра́вочные сре́дства перапра́вачныя (пераво́зачныя) сро́дкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дармае́днічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Не працуючы, жыць на чужыя сродкі.

|| наз. дармае́дства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывыка́льнасць, -і, ж. (спец.).

Наяўнасць прывычкі да чаго-н. (звычайна пра лекавыя сродкі).

П. да снатворнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

езуі́цтва, -а, н.

Крывадушнасць, хітрасць як сродкі для дасягнення мэты.

Такога езуіцтва ад яго ніхто не чакаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

СМІ мн. (сро́дкі ма́савай інфарма́цыі) СМИ (сре́дства ма́ссовой информа́ции)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mass media [ˌmæsˈmi:diə] n. сро́дкі ма́савай інфарма́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

плаў, пла́ва, м.

У выразе: на пла́ве (спец.) — пра судны, плавальныя сродкі: на вадзе, у плаваючым стане.

Трымацца на плаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)