АРЫ́СА,
штат Індыі, на Паўночным Усходзе паўвострава Індастан, каля Бенгальскага заліва. Плошча 155,8 тысяч 
Клімат субэкватарыяльны, мусонны (ападкаў 1500 
З.М.Шуканава.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АРЫ́СА,
штат Індыі, на Паўночным Усходзе паўвострава Індастан, каля Бенгальскага заліва. Плошча 155,8 тысяч 
Клімат субэкватарыяльны, мусонны (ападкаў 1500 
З.М.Шуканава.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АДНАГАДО́ВЫЯ РАСЛІ́НЫ,
адналетнікі, травяністыя расліны, жыццёвы цыкл якіх (ад насення да насення) заканчваецца на працягу аднаго года (
Аднагадовыя расліны падзяляюцца на яравыя і азімыя формы. Насенне яравых прарастае вясной або летам і да восені (ва ўмераных шыротах) пасля плоданашэння расліны адміраюць (яравая пшаніца, лён, авёс, ячмень, кукуруза, каноплі, гарох, проса, грэчка, 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
аблі́чча, ‑а, 
1. Твар; рысы, выраз твару. 
2. Агульны вонкавы выгляд, сукупнасць адметных 
3. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АБСО́РБЕР
(ад 
апарат для паглынання (абсорбцыі) газаў з іх сумесі вадкімі абсарбентамі. У 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БІХА́Р,
штат на 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
характары́стыка, ‑і, 
1. Апісанне, вызначэнне істотных, адметных 
2. Афіцыйны дакумент, у якім змяшчаецца водзыў, заключэнне аб чыёй‑н. працоўнай і грамадскай дзейнасці. 
3. У матэматыцы — цэлая частка дзесятковага лагарыфма.
4. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укла́д 1, ‑у, 
1. Устаноўлены або ўсталяваны парадак, спосаб жыцця, побыту і пад. 
2. Асноўная форма, тып гаспадаркі пэўнага грамадска-эканамічнага ладу. 
•••
укла́д 2, ‑у, 
1. Грашовая сума, каштоўнасці, пакладзеныя ў ашчадную касу або банк для захавання. 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
А́НДХРА-ПРА́ДЭШ,
штат на 
З.М.Шуканава.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
душа́, -ы́, 
1. Унутраная, псіхічная сутнасць чалавека, яго свядомасць.
2. Сукупнасць характэрных 
3. 
4. Пра чалавека (як адзінку лічэння; 
5. (звычайна з займеннікам «мая»). Сяброўскі фамільярны зварот да каго
6. 
Аддаць богу душу (
Выматаць душу (
Душа ў пятках апынулася (
Жыць душа ў душу (
З адкрытай душой — шчыра, нічога не тоячы.
З дарагой душой (
За мілую душу (
Ні капейкі за душой (
Працаваць з душой — з задавальненнем, ахвотна, старанна.
Стаяць над душой у каго (
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АНЬХО́Й,
Аньхуэй, правінцыя на 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)